«ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ»

Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής TV5 MONDE - 14^ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας Εμιλί Ντεκέν,  στο 65^ο Φεστιβάλ Καννών

 

H ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών, στο τμήμα "Ένα Κάποιο Βλέμμα", όπου η Εμιλί Ντεκέν, πρωταγωνίστρια στην Ροζέτα των αδελφών Νταρντέν, επιβεβαίωσε το εκπληκτικό ταλέντο της, αποσπώντας το βραβείο καλύτερης ηθοποιού για τη συγκλονιστική ερμηνεία της. Την πλαισιώνουν επάξια o Ταχάρ Ραχίμ (πρωταγωνιστής στις ταινίες Ο Προφήτης, Το Παρελθόν αλλά και στη νέα ταινία του Φατίχ Ακί ...) και ο Νιλς Άρεστρουπ συμπρωταγωνιστής του στον Προφήτη του Ζακ Οντιάρ.

Η ταινία απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής TV5 MONDE του 14^ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου που διοργανώνεται από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, με την υποστήριξη του TV5 MONDE και του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Βασισμένη σε ένα αληθινό γεγονός που συγκλόνισε το Βέλγιο το 2007, η ταινία εξιστορεί την πορεία μιας σύγχρονης Μήδειας, εξερευνώντας πολυεπίπεδα τα όρια της οικογενειακής ζωής, αλλά και τις πολιτισμικές και ταξικές συγκρούσεις που την υπονομεύουν. Η Μυριέλ και ο Μουνίρ είναι ερωτευμένοι. Από μικρός, ο νεαρός άνδρας από το Μαρόκο ζει με τον εύπορο γιατρό Πινζέ που του προσφέρει μια άνετη ζωή. Όταν ο Μουνίρ και η Μυριέλ αποφασίζουν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά, η εξάρτηση του ζευγαριού από τον γιατρό γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Όταν είναι ήδη αργά, η Μυριέλ αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ζει σε ένα ανθυγιεινό συναισθηματικά περιβάλλον που ύπουλα οδηγεί την οικογένεια προς μια τραγική κατάληξη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Εμιλί Ντεκέν που κουβαλά με τόλμη όλο το βάρος της κεντρικής ηρωίδας: « Το δράμα για τη Μυριέλ είναι ότι δεν έχει αληθινές σχέσεις. Αυτή είναι η τραγωδία της, και ο Γιοακίμ Λαφός έχει κάνει μια πραγματική τραγωδία, μια όπερα από αυτή την ανθρώπινη ιστορία».

«Ο Βέλγος σκηνοθέτης Γιοακίμ Λαφός (Η Ιδιοκτησία) παρουσιάζει μια εικόνα του πώς η ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή γίνεται ανυπόφορη και οδηγεί σε ένα ασυγχώρητο έγκλημα στην ταινία Πέρα από τη Λογική. Η πέμπτη και καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη επικεντρώνεται γύρω από μια όμορφη νέα γυναίκα που χάνεται μέσα στην ολοένα αυξανόμενη ασφυξία της μητρότητας, του γάμου και ενός τρόπου ζωής που βάζει στην ίδια στέγη τέσσερα παιδιά, έναν Μαροκινό σύζυγο και έναν πεθερό που χειραγωγεί το ζευγάρι. Στην κορυφή αυτής της θαυμάσια διαμορφωμένης τραγωδίας βρίσκεται η Εμιλί Ντεκέν, όχι πια το μικρό κορίτσι που είχαμε πρωτοδεί στη Ροζέτα του 1999, αλλά ένα παγιδευμένο ζώο που εξωθείται στα άκρα». 

Η ταινία παρουσιάστηκε στην ειδική στήλη ... του έγκριτου αμερικανικού περιοδικού ... (τεύχος Ιούλιος/Αύγουστος 2012) και βρέθηκε στο TOP-10 των καλύτερων ταινιών στις φετινές Κάννες για το σύνολο των συντακτών του.

«O Λαφός εξερευνά την ψυχολογική και πολιτική αλήθεια πίσω από τα κλισέ των εφημερίδων σε μια λιτή αλλά οργισμένη επίθεση στην πατριαρχική εξουσία. Η ταινία Πέρα από τη Λογική είναι ταυτόχρονα κλασική αλλά και τόσο σύγχρονη».

«Μια οικογενειακή τραγωδία αναμιγνύεται με την πολιτική των φύλων σε μια δυνατή ταινία από τον Βέλγο σκηνοθέτη Γιοακίμ Λαφός. Πέρα από υπόγεια σχόλια για την μετανάστευση στην Ευρώπη και τις ταξικές αντιθέσεις, η Ντεκέν δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας απεικονίζοντας τα ψυχολογικά στάδια από τα οποία περνάει η ηρωίδα ενώ κατευθύνεται προς το κενό. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους για να παίξουν και πάλι ένα δίδυμο παρόμοιο με αυτό του Προφήτη, ο Ραχίμ και ο Άρεστρουπ κρατούν ψηλά την ένταση, ο πρώτος παρουσιάζοντας ένα πειστικό μείγμα ενός χαρακτήρα εύθραυστου και αυταρχικού και ο δεύτερος θυμίζοντας όλο και περισσότερο τον Μπράντο στο τελευταίο μισό της καριέρας του». 

«Εμπνευσμένη από ένα αληθινό περιστατικό στο Βέλγιο, αν και υπάρχουν ανάλογες ιστορίες σε όλο τον κόσμο απ’ όπου θα μπορούσε να εμπνευστεί ο σκηνοθέτης, η ταινία Πέρα από τη Λογική, δεν είναι απλά η ιστορία μιας μητέρας με επιλόχεια κατάθλιψη. Είναι πολύ πιο σκοτεινή και όπως σε κάθε οικογένεια, πολύ πιο σύνθετη. Ο Λαφός ξεδιπλώνει αυτό το οικογενειακό δράμα, εξωθώντας τους πρωταγωνιστές του σε μια κατάσταση όπου αυτό το έγκλημα, που ευτυχώς δεν απεικονίζεται ποτέ στην οθόνη, αγγίζει ένα σημείο όπου μπορεί να γίνει κατανοητό. Αυτό το οφείλει στην αληθοφανή ερμηνεία της Ντεκέν ως Μυριέλ, μια νέα ξέγνοιαστη γυναίκα από ένα σχετικά φτωχό περιβάλλον που ερωτεύεται τον γοητευτικό Μουνίρ (Ταχάρ Ραχίμ)». 

«Μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες του 2013» 

«Βαθιά συγκινητικό»

«Μια στιβαρή συναισθηματική εμπειρία» 

«Ένα μάθημα σκηνοθεσίας» 

«Η Εμιλί Ντεκέν δίνει μια υπέροχη ερμηνεία» 

«Αξέχαστο, σκηνοθεσία επιπέδου Χάνεκε»

«Ένα εντυπωσιακά ελεγχόμενο και συναισθηματικά διεισδυτικό κατόρθωμα» 

«Ένα συγκλονιστικό δράμα με διαστάσεις αντάξιες μιας τραγωδία του Ευριπίδη» 

Κάποιες από τις κριτικές της ταινίας σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.