Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο οποίος δεν αποκλείεται να αναλογίσθηκε τώρα στα γεράματα, "μα τι μαλάκα ήρωα, πήγα και δημιούργησα κάποτε, ο ηλίθιος!..". |
Παρεμπιπτόντως, να σας πω ότι έχει αποδειχθεί από έρευνα, οι πανεπιστημιακοί πτυχιούχοι υπάλληλοι του δημοσίου που θρονιάζονται στις καρεκλάρες τους αραχτοί και ωραίοι, αγέρωχοι και απλησίαστοι, μετά πάροδο 5 ετών εργασίας (γεμάτα ιδρώτα, κάματο, καθημερινή και εξαντλητική κούραση έως του θανατά, τι να τα γράφουμε τώρα και να ξύνουμε πληγές), ασχολούμενοι με το αντικείμενο που τους δόθηκε, παράδειγμα, να κρατούν το πρωτόκολλο, ή να διεκπεραιώνουν την αλληλογραφία την υπηρεσιακή, ή ακόμα-ακόμα, και οι μηχανικοί, αυτοί που επανδρώνουν τις πολεοδομίες και τα πολεοδομικά γραφεία, ασχολούνται με την έκδοση οικοδομικών αδειών και υπογράφουν φαρδιά πλατιά τις μελέτες των άλλων μηχανικών, των μελετητών των τεχνικών γραφείων, στο μυαλό τους έχει διαγραφεί όλος ο κύκλος των μαθημάτων και σπουδών που έκαναν στις σχολές τους, αν τους ξανά περάσουμε από εξετάσεις, οι γνώσεις τους εγγράφονται, το πολύ-πολύ στο β’ εξάμηνο των πανεπιστημιακών σπουδών που ακολούθησαν, κάποιοι από αυτούς, ίσως και στο τρίτο!