Ο Καναδάς ταξιδεύει με ελληνική μουσική

Παιδική χορωδία στον Καναδά ηχογραφεί το «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι», των Ελληνοκαναδών μουσικών Δημήτρη Ηλία και Μαρίας Διαμαντή.

Της ΣΑΝΤΡΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Σε μια μεγάλη αίθουσα στο καναδικό Κοινοβούλιο στο Μόντρεαλ, εκατόν ογδόντα παιδιά από διαφορετικές εθνικότητες τραγουδούν ελληνική μουσική: «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι», ένα μουσικό παραμύθι βασισμένο στον μύθο της Περσεφόνης, που αφηγείται ο Τέρι τζόουνς των Μόντι Πάiθον! Η αίσθηση που άφησε η συναυλία ευτυχώς δεν χάθηκε, αφού περικλείεται ατόφια στο ομώνυμο βιβλίο με σιντί «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι», το οποίο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο (...) στο Βανκούβερ (σύντομα θα διατίθεται στον Ελευθερουδάκη). 

Στα παρασκήνια της δημιουργίας του βιβλίου συναντάμε δύο ξεχωριστούς Ελληνες καλλιτέχνες που ζουν στον Καναδά, τον τενόρο Δημήτρη Ηλία και τη σοπράνο Μαρία Διαμαντή. Η εταιρεία “Χρώμα Μουσική” που δημιούργησαν το 2004 είναι υπεύθυνη για μια σειρά βιβλίων με σιντί, ανάμεσά τους το γνωστό στην Ελλάδα βιβλίο «Εγωιστής Γίγαντας» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος, με μελοποιημένα τραγούδια που ερμήνευσαν παιδιά από ελληνικά σχολεία του Καναδά.

«Με τη Μαρία πάντα ονειρευόμασταν έναν οργανισμό που θα προωθούσε ελληνική κλασική μουσική, εδώ στον Καναδά. Και οι δυο μας είμαστε γεννημένοι στο Μόντρεαλ, αλλά εγώ μεγάλωσα στην Ελλάδα και ξαναγύρισα στο Μόντρεαλ για μουσικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο. H Μαρία ήταν η πρώτη μουσικός που γνώρισα και έπειτα από πολλές παραστάσεις και ντουέτα μαζί, ενώσαμε και τις ζωές μας», μου λέει στην ηλεκτρονική μας συνομιλία από τον Καναδά ο Δημήτρης Ηλίας. «Η δημιουργία της “Χρώμα Μουσικής” είχε πολλά καρδιοχτύπια. Θα βρούμε χορηγούς; Θα ενδιαφερθεί το καναδικό κοινό; Πώς γράφουμε μια επιταγή; Πρέπει να πληρώσουμε και φόρους; Το οργανωτικό, όμως, πάντα το είχα μέσα μου εγώ, από τότε που με θυμάμαι παιδί να διοικώ συμμορία ποδηλατούχων εννιάχρονων πιτσιρικάδων στην πλατεία του Αγίου Θωμά στου Γουδή. Ετσι ξεκινήσαμε, με την πρώτη συναυλία μας να είναι για την αρχαία ελληνική μουσική χάρη στον φίλο μουσικό Νίκο Ξανθούλη. Ακολούθησαν συναυλίες επτανησιακής μουσικής, οργανώσεις σεμιναρίων, ηχογραφήσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες».

Τα τέσσερα πρώτα βιβλία που έκανε η “Χρώμα Μουσική” ήταν αποκλειστικά με παιδιά ελληνικών σχολείων στο Μόντρεαλ και με χορωδίες που σε κάθε πρότζεκτ μεγάλωναν. Ο στόχος είναι, όπως λέει ο Δημήτρης Ηλίας, «να ανακαλύψουν τα παιδιά τη μαγεία της ελληνικής μουσικής και λογοτεχνίας, ενώ παράλληλα τους δίνεται η ευκαιρία να τραγουδήσουν με συμφωνική ορχήστρα και να εξερευνήσουν τον κόσμο της παιδικής εικονογράφησης αλλά και της διαδικασίας ηχογράφησης ενός επαγγελματικού σιντί».

Η μουσική σύνθεση για την παραγωγή «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι» είναι του Γιάννη Γεωργαντέλη, ο οποίος πηγαίνει τον ακροατή από το ’60 στο Μπρόντγουαιη και από το τσιφτετέλι στην ηλεκτρόνικα. Τη διασκευή του μύθου και τους στίχους υπέγραψε ο συγγραφέας Γκλέν Χάσερ, ενώ την εικονογράφηση ο Φιλίπ Μπέχα, και οι δύο γνωστά ονόματα στον χώρο του καναδικού βιβλίου.

Η συνεργασία παιδιών από διαφορετικές εθνικές μειονότητες για την παραγωγή «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι» ήταν ένα όνειρο του Δημήτρη Ηλία και της Μαρίας Διαμαντή που έγινε πραγματικότητα: «Είδαμε παιδιά που με περηφάνια περιέγραφαν τον μύθο στους γονείς τους, άλλα τον χρησιμοποιούσαν για σχολικές εργασίες, πολλά ζωγράφιζαν τους ήρωες του μύθου με τοπικές ενδυμασίες των χωρών από τις οποίες μετανάστευσαν και ένα κοριτσάκι γαλλοκαναδικής προέλευσης τραγούδησε τον θρήνο της θεάς Δήμητρας από το cd στην κηδεία της γιαγιάς της», θυμάται ο Δημήτρης Ηλίας. Και επισημαίνει την «ιδιαίτερη χαρά να χαρίζεις σε παιδιά που δεν έχουν καν ακούσει μια συμφωνική ορχήστρα τη δυνατότητα να τραγουδήσουν μαζί της».

Διδάσκουν ότι η τέχνη είναι λοταρία

Με την εμπειρία της συνεργασίας του με πολλά παιδιά, ο Δημήτρης Ηλίας έκανε ένα ενδιαφέρον σχόλιο για τη σχέση των παιδιών με τη μουσική.

«Δυστυχώς, τα παιδιά έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα να ακούνε μουσική σήμερα. Ολα έχουν να κάνουν με το οπτικό μέρος, που πολλές φορές είναι χυδαίο. Γι’ αυτό και η μουσική τεχνολογία κινείται, δυστυχώς, γοργά μακριά από τον ήχο υψηλής ευκρίνειας. Την ίδια ώρα, οι διαγωνισμοί τραγουδιού τύπου “Αμερικανικό Είδωλο” μπορεί να δίνουν τη δυνατότητα σε κάποιον να αναδειχθεί, όμως παράλληλα διδάσκουν στο παιδί ότι η τέχνη είναι λοταρία. Αν σου κάτσει θα αναδειχθείς ασχέτως μελέτης.

Επιμένουμε στους μαθητές φωνητικής μας να μαθαίνουν και μουσικά όργανα για να διδαχθούν μουσική πειθαρχία, που στο τραγούδι μπορείς να αποφύγεις.

Στις ηχογραφήσεις των πρότζεκτ εκτός από το ότι οι μικροί χορωδοί μας τραγουδάνε σε υπέροχες αίθουσες όπως το Όσκαρ Πήτερσον Χωλ παράλληλα μαθαίνουν και τεχνολογία ήχου από τον καθηγητή ηλεκτροακουστικής του Πανεπιστημίου Κονκόρντια που είναι υπεύθυνος για τις ηχογραφήσεις.

Την επόμενη φορά που θα πάνε στις συναυλίες της Λέιντι Γκάγκα ή του Μπίμπερ θα πάνε με μια πιο κριτική ματιά. «Χρησιμοποίησε αυτο-τόνο», «τραγουδούσε κουνόντας τα χείλη του», «άλλη χροιά είχε η φωνή του όταν μας μιλούσε και άλλη όταν τραγουδούσε» μας λένε μετά στο μάθημα.

Στα πρότζεκτ μας είναι εύκολο τα παιδιά να αγαπήσουν τη μουσική καθώς είναι τα ίδια ερμηνευτές. Για όλα τα άλλα παιδιά, όμως, πιστεύω ότι τα πάντα κρίνονται στο σχολείο, όπου τις περισσότερες φορές η μουσική παιδεία έρχεται δεύτερη».

Το βιβλίο/σιντί «Καιρός για λουλούδια, καιρός για χιόνι» πρώτη παραγωγή της “Χρώμα Μούσικα” στα αγγλικά, θα κυκλοφορήσει σύντομα στα γαλλικά από τον εκδοτικό οίκο (...). Θα συμμετάσχουν όλα τα σχολεία που ήταν στην αγγλική συν έξι ακόμα γαλλόφωνα από πιο υποβαθμισμένες περιοχές του Μόντρεαλ.

σ.σ.: Ωραίο τα αρθράκι της κ. Σάντρας Βούλγαρη από την “Καθημερινή”. Να ήξερε να γράφει και ελληνικά, θα ήταν ακόμα καλύτερο...