ΕΡΤ, 3ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

"Έστιν ουν Τραγωδία / Μίμησης πράξεως σπουδαίας και τελείας / Μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω / Χωρίς εκάστου των ειδών εν τοις μορίοις / Δρώντων και ου δι απαγγελίας / Δι ελέου και φόβου περαίνουσα /Την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν" - Αριστοτέλους, "Ποιητική"

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται. - Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΤΑΙΝΙΕΣ ΕΔΩ (Συνερ/να Κανάλια): www.youtube.com/user/TileorasisDagkilaswww.dailymotion.com/user/ArgyriosDagkilas

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ: ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΧΑΟΣ *** ΧΑΟΣ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ *** 20 Ε/6μ - 30 Ε/12μ

ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ" ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα (γ')».

Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!..
Τρεις φορές Ανάθεμα δηλαδή στους:
Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.α. ΟΛΟΙ οι Αναθεματισμοί: ΕΔΩ


"Οι καλύτερες τουρκικές εφημερίδες (και πληθώρα ιστοσελίδων), είναι οι Ελληνικές!.." Αργ. Δαγκ.

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ: Οι λογαριασμοί μας στο “Πανοράμιο” μηδενίστηκαν αυτοβούλως. ΜΗΝ τους ψάχνετε...

ΠΡΟΣΟΧΗ!.. ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ...

Οι ιστοσελίδες μας ΔΕΝ δημοσιεύουν Δ.Τ. γραμμένα δίγλωσσα, ήτοι: Ελληνικά ανακατεμένα με Αγγλικούρες, Γερμανικούρες, Γαλλικούρες, υποψιαζόμαστε σε λίγο θα μας στέλνουν και Κινεζικούρες! Συντάσσετε τα Δ.Τ. σας σε αμιγή Ελληνική γλώσσα, δεκτά γίνονται μόνον τα ακρωνύμια σε Λατινικό αλφάβητο, ή φράσεις γνήσιες, ατόφιες της Λατινικής γραφής και γλώσσης.


Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης «Τόποι και Εποχές: Με τα μάτια των παιδιών»

Με ένα πρόγραμμα που εστιάζει στη ζωή μέσα από τη ματιά των παιδιών αποχαιρετά το 2013 η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης. Το κινηματογραφικό αφιέρωμα με τίτλο «Τόποι και Εποχές: Με τα μάτια των παιδιών» θα πραγματοποιηθεί από τις 19 έως τις 22 Δεκεμβρίου 2013 στην αίθουσα Τάκης Κανελλόπουλος (Μουσείο Κινηματογράφου - Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Α΄, Λιμάνι).

Οι τόποι και οι εποχές γίνονται γέφυρα  για να μεταπηδήσουν οι ήρωες  των ταινιών από ένα ολλανδικό παραμύθι του Μεσαίωνα, στη Γαλλία της δεκαετίας του ‘60 και του ομαδικού παιχνιδιού, την Κίνα του 19ου αιώνα με τους καλλιτέχνες του δρόμου και τέλος, στη σύγχρονη Γεωργία της σκληρής συνύπαρξης λαών και της αναζήτησης ταυτότητας. Πιο συγκεκριμένα, το αφιέρωμα περιλαμβάνει τις ταινίες Μαρίκεν του Αντρέ βαν Ντούρεν  (Ολλανδία – Βέλγιο, 2000), Ο πόλεμος των κουμπιών   του Γιαν Σαμιέλ  (Γαλλία, 2011), Ο βασιλιάς των μασκών   του Τιαν Μινγκ Γου   (Κίνα – Χονγκ Κονγκ, 1997) και Η άλλη όχθη του Γκεόργκε Οβασβίλι  (Γεωργία – Καζακστάν, 2009).
Πώληση εισιτηρίων: Μουσείο Κινηματογράφου – Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α΄, Λιμάνι, τηλ. 2310-508.398, cinematheque@filmfestival.gr)
Τιμή εισιτηρίου: 4 ευρώ (γενική είσοδος), 3 ευρώ (για τα μέλη).
Κάρτα μέλους: 1 ευρώ.
Ώρες προβολών: 18:30, 21:00

Πρόγραμμα προβολών

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου
18.30 Ο πόλεμος των κουμπιών  21.00 Μαρίκεν
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου
18.30 Ο βασιλιάς των μασκών  -  21.00 Η άλλη όχθη
Σάββατο 21 Δεκεμβρίου
18.30 Μαρίκεν  -  21.00 Ο βασιλιάς των μασκών
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου
18.30 Η άλλη όχθη  -  21.00 Ο πόλεμος των κουμπιών
Ευχαριστούμε το Νεανικό Πλάνο και τον κ. Δημήτρη Σπύρου για την παραχώρηση των ταινιών Μαρίκεν και Η άλλη όχθη.

Οι ταινίες
Ο βασιλιάς των μασκών  (Κίνα – Χονγκ Κονγκ, 1997)

Σκηνοθεσία: Τιαν Μινγκ Γου. Έγχρωμη, 91΄.
Ο βασιλιάς των μασκών είναι ένας ηλικιωμένος και μοναχικός καλλιτέχνης του δρόμου, ένας δεξιοτέχνης στη γρήγορη αλλαγή μασκών, τόσο ικανός μάλιστα που θαρρεί κανείς πως κάνει μάγια. Ο μοναδικός του γιος έχει πεθάνει και ο ίδιος αναζητά τον ακόλουθο και συνεχιστή του έργου του. Η τρυφερή, συγκινητική και πολυβραβευμένη ταινία του κινέζου σκηνοθέτη Τιαν Μινγκ Γου, αφορά στην παιδική ηλικία και ταυτόχρονα σε μια πανάρχαια παραδοσιακή τέχνη της Ανατολής και του καλλιτέχνη που την διακονεί. Η προσπάθεια του Βασιλιά να βρει τον διάδοχό του και να του κληροδοτήσει τα μυστικά της τέχνης του διασώζοντάς την, θα μας αποκαλύψει μια σκληρή και απάνθρωπη κοινωνική πραγματικότητα: η ιστορία διαδραματίζεται στις αρχές του αιώνα στο Σετσουάν, όπου η οικονομική εξαθλίωση υποχρεώνει πολλές οικογένειες να πουλήσουν τα παιδιά τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σε μια από αυτές της θλιβερές «αγορές», ο ηλικιωμένος καλλιτέχνης ανακαλύπτει ένα χαριτωμένο και έξυπνο αγόρι με το παρατσούκλι Ντόγκι, το οποίο παίρνει μαζί του, χρίζοντάς το διάδοχό του. Ανάμεσά τους δημιουργείται μια σχέση στοργής και αγάπης: ο βασιλιάς των μασκών μοιάζει να έχει βρει στο πρόσωπο του Ντόγκι το γιο που έχει χάσει, αλλά κι έναν άξιο κληρονόμο της τέχνης του, ωστόσο τα πράγματα παίρνουν μια απρόσμενη τροπή...


Μαρίκεν (Ολλανδία – Βέλγιο, 2000)

Σκηνοθεσία: Αντρέ βαν ΝτούρενΈγχρωμη, 92΄.
Γεννημένη στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, η Mαρίκεν είναι ένα πολύ ξεχωριστό κορίτσι. Κανείς δεν γνωρίζει από πού ήρθε, ούτε καν ο εκκεντρικός ερημίτης Άρτσιμπαλντ, ο οποίος τη βρήκε μωρό, παρατημένη στο «Μαγεμένο Δάσος». Ο ίδιος της διδάσκει τα πάντα για τον έξω κόσμο και η Μαρίκεν μεγαλώνει και γίνεται ένα ευφυές πλάσμα. Όταν μια ημέρα η κατσίκα τους, το γάλα της οποίας αποτελεί την καθημερινή τροφή και των δύο, σκοτώνεται, η Μαρίκεν φεύγει για την πόλη με σκοπό να αγοράσει μια άλλη. Σε αυτήν την περιπετειώδη περιπλάνησή της, σε ένα άγνωστο για εκείνη περιβάλλον, συναντά παράξενους και σκληρούς ανθρώπους. Η ταινία σκιαγραφεί τα ήθη του Μεσαίωνα μέσα από την ιστορία ενός αξιοθαύμαστου κοριτσιού, που συνδυάζει αισιόδοξη διάθεση και απτόητη σκέψη, κρίνοντας τον κόσμο γύρω της με αφοπλιστική ευθύτητα.


Η άλλη όχθη  (Γεωργία – Καζακστάν, 2009)

Σκηνοθεσία: Γκεόργκε Οβασβίλι. Έγχρωμη, 90΄.
Με πρωταγωνιστή έναν νεαρό πρόσφυγα που αναζητά τον πατέρα του, η ταινία αποτυπώνει τις εχθρικές σχέσεις μεταξύ κρατών και ανθρώπων, μέσα σ’ έναν κόσμο όπου τα πάντα καταρρέουν και οι δεσμοί αλληλεγγύης κόβονται. Μιλά επίσης για την ανάγκη της συμβίωσης, της αποδοχής του Άλλου, της επικοινωνίας και τελικά της συμφιλίωσης. Το μεταναστευτικό ζήτημα συνδέεται με την αναζήτηση μιας νέας πατρίδας. Η αναζήτηση του πατέρα στην ταινία, δεν είναι παρά η αναζήτηση του εαυτού και της βαθύτερης ταυτότητας του ήρωα. Όσο τα σύνορα ανάμεσα στις χώρες και στους ανθρώπους θα καθορίζονται από τη βία του πιο ισχυρού, τόσο περισσότερο θα βαθαίνει το τραύμα του πιο αδύναμου, του ανυπεράσπιστου, του θύματος. Μια ταινία βαθιά ανθρωπιστική, ευαίσθητη και επίκαιρη.

Ο πόλεμος των κουμπιών  (Γαλλία, 2011)


Σκηνοθεσία: Γιαν Σαμιέλ. Έγχρωμη, 109΄.
Το 1957 στην περιοχή της Νότιας Γαλλίας, κηρύσσεται ένας πόλεμος ανάμεσα στα παιδιά δύο γειτονικών χωριών. Πρόκειται για έναν πολύ παλιό πόλεμο τιμής και πίστης στην ομάδα, όπου η χειρότερη ήττα, εξευτελισμός και ύστατη ταπείνωση είναι το ξήλωμα των κουμπιών. Η ταινία του Γιαν Σαμιέλ (βασισμένη στο κλασικό μυθιστόρημα του Λουί Περγκό), είναι ριμέικ εκείνης που γύρισε ο Ιβ Ρομπέρ το 1962: μια ταινία μύησης, γαλλικό must της δεκαετίας του ‘60. Τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία είναι βουτηγμένα στην τρυφερότητα και την αγάπη για την ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων – στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ γι’ αυτή ακριβώς την ηλικία. Σκηνοθέτης αξιοπρόσεκτος, ο Σαμιέλ (Το γράμμα που άλλαξε τη ζωή μου) σέβεται το πρωτότυπο έργο και με μεγάλη τεχνική δεξιοτεχνία αποφεύγει τα μελοδραματικά κλισέ για να καταγράψει με ρεαλιστική δύναμη τα σκιρτήματα της πρώτης εφηβείας, διευθύνοντας εξαιρετικά τους ηθοποιούς του.

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

‘Η Πάπισσα΄Ιωάννα

του Εμμανουήλ Ροΐδη

Η ομάδα Νέμεση παρουσιάζει:

Οι τέσσερις τελευταίες παραστάσεις στο Studio Νέμεση,
Έως και την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013.
14 & 15 και 21 & 22 Δεκεμβρίου!

Η Πάπισσα Ιωάννα: ένας μεσαιωνικός θρύλος, σύμφωνα με τον οποίο μια γυναίκα φιλόδοξη, φιλομαθής και φιλόπονη καταφέρνει να αναρριχηθεί και να ενθρονιστεί στο υπέρτατο αξίωμα του Πάπα. Αυτός είναι ο καμβάς, η αφορμή για να κεντήσει ο Ροΐδης ένα έργο σταθμό στα ελληνικά γράμματα, όπου στηλιτεύει τη δεισιδαιμονία, σατιρίζει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, γελοιοποιεί το ρομαντισμό.
Όταν το 1866 κυκλοφορεί η πρώτη έκδοση της Πάπισσας, κάνει εντύπωση κεραυνού σε αίθριο ουρανό*. Το βιβλίο γίνεται ανάρπαστο, όλη η Αθήνα το συζητά και η Ιερά Σύνοδος το αφορίζει ως «βιβλίον αντιχριστιανικόν και βλάσφημον». Ο Ροΐδης απαντά με τη δημοσίευση των απολαυστικών τεσσάρων επιστολών ενός Αγρινιώτη, με το ψευδώνυμο Διονύσιος Σουρλής, οι οποίες αποτελούν πλέον πολύτιμο φιλολογικό συμπλήρωμα του μυθιστορήματος.
* Τάσος Βουρνάς, προλεγόμενα στην έκδοση της Πάπισσας Ιωάννας του 1971.

Σκηνοθετικό σημείωμα
«Τιμώντας το λαμπρό κείμενο του Ροΐδη, η παράσταση -λιτή στην εικαστική και μουσική της έκφραση-  δίνει προτεραιότητα στον λόγο, ζωντανεύοντας με διαλόγους τα περιγραφικά μέρη του μυθιστορήματος και ενσωματώνοντας στη δράση, αυτολεξεί, αποσπάσματά του.
Δανειζόμενοι δε, με κάθε σεμνότητα και ταπεινότητα, τα λόγια του Ροΐδη, «ανερυθριάστως ομολογούμεν ότι άλλον σκοπόν δεν είχομεν...». Με άλλα λόγια, ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!»
Αφρούλη Μπέρσου
Συντελεστές
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Αφρούλη Μπέρσου Μουσική-Διδασκαλία: Έφη Ράτσου Σκηνικά-Κοστούμια: Ειρήνη Χριστοφορίδου Φωτισμοί: Αλέξης Κοέν Επιμέλεια κίνησης: Χριστίνα Πρεφτίτση Τεχνική υποστήριξη: Μαρία Γιαννούλη Ψηφιακή επεξεργασία εικόνων: Στέφανος Τσακίρης Κατασκευή κοστουμιών: Ξανθή Διαμαντοπούλου Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Φωτεινή Φιλοξενίδου
Παίζουν: Γιώργος Καψάλης, Μαρία Κοκορότσκου, Αναστάσης Μαυρομιχάλης, Αργυρώ Νουβάκη, Νάντια Σπανού, Γιώργος Χατζηθεοδώρου
Δύο τελευταία Σαββατοκύριακα. Σάββατο 14 & 21 Δεκεμβρίου στις 21:00 και Κυριακή 15 & 22 Δεκεμβρίου στις 19:00, στο «Studio Νέμεση», Δελφών 176.
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 1 ώρα και 45 λεπτά  (μαζί με το διάλειμμα)
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Κανονικό  10€, Φοιτητικό – Κάρτες ανεργίας 5€
ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ: 2310-326230
***

Έγραψαν για τον Ροΐδη και την «Πάπισσα Ιωάννα»

«Και ο Ροΐδης, Φασουλή, προ αμετρήτων χρόνων, την Πάπισσαν την ύποπτον συνέγραψε και μόνον»
Γεώργιος Σουρής, 1890

«Με την Πάπισσα Ιωάννα ο Ροΐδης έδειξε πως ξέρει να γράφει όσο λίγοι Έλληνες. Η συγγραφική του τέχνη, που τον κάνει τον καλύτερο καθαρευουσιάνο λογοτέχνη, φαίνεται καθαρά και σε άλλα έργα του
Ηλίας Βουτιερίδης, 1933

«Η Πάπισσα Ιωάννα δε διαβάζεται πια σήμερα παρά με πολλή πλήξη… Είναι ένα έργο ανυπόφορο, εγκεφαλικό, ψυχρό, ξερό, άψυχο και βαρύ.» 
Άλκης Θρύλος, 1935

«Εκείνο που μένει από την Πάπισσα είναι μια λαμπρή αφήγηση, ένα φανταχτερό ύφος, που το καθιστά εναργέστερο η απλότητα των μέσων, και τέλος μια έντονη φωνή διαμαρτυρίας εναντίον των αστοχιών του αθηναϊκού ρομαντισμού
Κ. Θ. Δημαράς, 1949

Σ.Σ.: Από όλους αυτούς που έγραψαν για την "Πάπισα Ιωάννα", ο Θρύλος είναι εντελώς εχθρικός στο έργο και προσωπικά στον Ροΐδη, ενώ ο Δημαράς, πρέπει νας μας εξηγήσει ο ίδιος, τι εννοεί με όλην αυτην την ακατάσχετη μπουρδολογία! Ένα είναι γεγονός. Την "Πάπισα Ιωάννα" την έχει κατακλέψει σύμπασα η "διανοούμενη Ευρώπη", χωρίς να αναφέρει ΠΟΤΕ, το όνομα του Ροΐδη, ΠΟΥΘΕΝΑ!

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ & TO ΚΑΣΤ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΣΤΑ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου στα Odeon Πλατεία (Τσιμισκή 43 & Αριστοτέλους) και στη βραδινή προβολή της ΜΙΚΡΑΣ ΑΓΓΛΙΑΣ θα παρευρεθεί ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης μαζί με τους ηθοποιούς Πηνελόπη Τσιλίκα, Ανδρέα Κωνσταντίνου και Ανέζα Παπαδοπούλου, καθώς και την Κατερίνα Πολέμη, που έχει συνθέσει τη μουσική της ταινίας.
Στις 20:00 στην αίθουσα 2 του 4ου ορόφου των Odeon Πλατεία ο Παντελής Βούλγαρης θα καλωσορίσει το κοινό και θα προλογίσει σύντομα την ταινία, ενώ μετά το τέλος της προβολής σκηνοθέτης και καστ θα παραμείνουν στην αίθουσα για μια συζήτηση με το κοινό.
Η ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ, η κινηματογραφική μεταφορά του πολυβραβευμένου μυθιστορήματος της Ιωάννας Καρυστιάνη σε σενάριο της ίδιας, έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές από κοινό και δημοσιογράφους, ενώ κατά την πρώτη εβδομάδα προβολής της η ταινία «έκοψε» πανελλαδικά  90.000 εισιτήρια. Η ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ είναι ένα στοίχημα για το πώς μπορεί να γίνει στην Ελλάδα της κρίσης καλός κινηματογράφος, που να σχετίζεται με τον τόπο και την ιστορία του, σε μια ταινία «εποχής»  που όμως είναι επίκαιρη κάθε εποχή.

Σύνοψη:
Ένα σπίτι, ένα μυστικό, ένας άνδρας, δύο αδελφές.
Η 20χρονη Όρσα (Πηνελόπη Τσιλίκα) είναι παράφορα ερωτευμένη με τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου). Κλειστός χαρακτήρας, δεν αποκαλύπτει το μυστικό της σε κανέναν. Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα (Σοφία Κόκκαλη), δυναμική και γεμάτη όνειρα θέλει να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από τη μοίρα των γυναικών του νησιού να παντρεύονται ναυτικούς που όλο λείπουν ή θαλασσοπνίγονται.
Για τη μητέρα τους, Μίνα (Αννέζα Παπαδοπούλου), σύζυγο καπετάνιου που προτιμά το Ατλάντικο Σουρ από το σπίτι του, ο έρωτας είναι κακός μπελάς και πόνος. Παρακάμπτοντας τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί, αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει με γνώμονα το συμφέρον.
Την Όρσα με τον πλοιοκτήτη και καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης) και λίγο αργότερα τη Μόσχα με τον καπετάνιο πλέον Σπύρο. Άθελά της ναρκοθετεί το ίδιο της το σπιτικό. Το διώροφο που έχτισε με τα εμβάσματα του άντρα της. Στο κάτω σπίτι η Όρσα. Στο πάνω η Μόσχα.
Διάρκεια: 160’

Σ.Σ.:  Όσοι πιστοί προσέλθετε... Εμείς πάντως ΔΕΝ θα πάμε, γιατί το επιτελείο του κ. Βούλγαρη μας έστειλε την "είδηση", αλλά ξεχάσανε την "πρόσκληση"...