ΕΡΤ, 3ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

"Έστιν ουν Τραγωδία / Μίμησης πράξεως σπουδαίας και τελείας / Μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω / Χωρίς εκάστου των ειδών εν τοις μορίοις / Δρώντων και ου δι απαγγελίας / Δι ελέου και φόβου περαίνουσα /Την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν" - Αριστοτέλους, "Ποιητική"

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται. - Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΤΑΙΝΙΕΣ ΕΔΩ (Συνερ/να Κανάλια): www.youtube.com/user/TileorasisDagkilaswww.dailymotion.com/user/ArgyriosDagkilas

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ: ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΧΑΟΣ *** ΧΑΟΣ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ *** 20 Ε/6μ - 30 Ε/12μ

ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ" ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα (γ')».

Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!..
Τρεις φορές Ανάθεμα δηλαδή στους:
Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.α. ΟΛΟΙ οι Αναθεματισμοί: ΕΔΩ


"Οι καλύτερες τουρκικές εφημερίδες (και πληθώρα ιστοσελίδων), είναι οι Ελληνικές!.." Αργ. Δαγκ.

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ: Οι λογαριασμοί μας στο “Πανοράμιο” μηδενίστηκαν αυτοβούλως. ΜΗΝ τους ψάχνετε...

ΠΡΟΣΟΧΗ!.. ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ...

Οι ιστοσελίδες μας ΔΕΝ δημοσιεύουν Δ.Τ. γραμμένα δίγλωσσα, ήτοι: Ελληνικά ανακατεμένα με Αγγλικούρες, Γερμανικούρες, Γαλλικούρες, υποψιαζόμαστε σε λίγο θα μας στέλνουν και Κινεζικούρες! Συντάσσετε τα Δ.Τ. σας σε αμιγή Ελληνική γλώσσα, δεκτά γίνονται μόνον τα ακρωνύμια σε Λατινικό αλφάβητο, ή φράσεις γνήσιες, ατόφιες της Λατινικής γραφής και γλώσσης.


Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

ΑΝ Ο ΤΑΧΤΣΗΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ, Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ....

ΚΟΥΡΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΤΟ “ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ”

Σε σκηνοθεσία του Σταμάτη (λέγε με Σταματία) Φασουλή (...) έγινε η πολυσυζητημέ­νη πρεμιέρα του έργου το “Τρίτο Στεφάνι” του Κώστα (λέγε με Κωνσταντίνα) Ταχτσή, στις 4 Ιανουαρίου ημέρα Τετάρτη, η οποία αν εξαιρέσει κανείς τις δυο υπέροχες ερμηνείες των πρωταγωνιστριών Νένας Μεντή και Φιλαρέτης Κομνηνού, τα ωραία κοστούμια της Ντέννης Βα­χλιώτη και τις γρήγορες σχετι­κά εναλλαγές των σκηνικών, κύ­λησε αργά, κουραστικά, γιατί όχι και φλύαρα, πολλοί των θεα­τρόφιλων που γέμισαν την πλα­τεία τουλάχιστον του θεάτρου -τα θεωρεία δεν έσφυζαν από κόσμο- την εγκατέλειψαν στην πρώτη πράξη.
Για μας, αυτό θα μπορούσε να ήταν και το τέλος της παραστάσεως, το φινάλε της πρώτης πράξεως, αφού ένα ολόκληρο μυθιστόρημα βιβλίο, όσες φιλό­τιμες προσπάθειες και αν κάνει κάποιος, είναι αδύνατο να το συμπιέσει σε μια θεατρική πα­ράσταση, έστω και τεσσάρων ωρών!
Το θέατρο είναι θέατρο, και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον κινηματο­γράφο. Στον οποίο παρά τα πά­μπολλα εξωτερικά γυρίσματα που έχει στη διάθεσή του ο σκη­νοθέτης, και εκεί, πάλι δεν κα­ταφέρνει να αποδώσει με λεπτο­μέρεια τις σκηνές ενός βιβλίου, τριακοσίων ή και εξακοσίων σε­λίδων.
Στους πρωταγωνιστικούς ρό­λους διέπρεψαν ακόμα η «Κόρη» της Νίνας (Φιλαρέτης Κομνη­νού), και ο άσωτος γιος της Εκά­βης (Γιάννης Στάνκογλου).
Αρκετές σκηνές του έργου θα μπορούσαν να συμπτυχθούν ή και να καταργηθούν με οποιοδή­ποτε “κόστος”, αν το έργο παί­ζονταν στα χρονικά περιθώρια, έστω, των δυο-δυόμιση ωρών, άποψη μας είναι ότι θα ήταν πολύ καλύτερο, ο κόσμος δεν θα έχανε τη σειρά των εναλλαγών και των σκηνών, δεν θα το βα­ριόταν όσο το βαρέθηκε! Γιατί όχι και κουράστηκε.
Στα αρχαία ελληνικά θέατρα μπορεί ο κόσμος να έβλεπε θέ­ατρο από την ανατολή του ηλί­ου μέχρι την δύση του, αυτό δεν ήταν μόνον μία παράσταση αλλά εννιά, με διαφορετικό πε­ριεχόμενο και διαφορετικό συγ­γραφέα. Πέραν του ότι είχε και την πολυτέλεια να γευματίζει στις εναλλαγές των έργων, ή να κάνει αρκετά μεγάλα διαλείμ­ματα. Και οι παραστάσεις εκεί­νες, κρατούσαν από μία, έως το πολύ, μιάμιση ώρα.
Εκτός του εκνευριστικού εκεί­νου της διαχωριστικής κουρτίνας στα σκηνικά που δεν υπολογί­στηκε σωστά και μπερδεύονταν συνεχώς στα κεφάλια των ηθο­ποιών, μεγάλο φάουλ και ατό­πημα σκηνοθετικό θα μπορού­σαμε να χαρακτηρίσουμε το φι­νάλε, που παρουσίασε εκτός έρ­γου το τραγικό και εξευτελιστι­κό τέλος του Ταχτσή (το έργο δεν το έγραψε μετά θάνατον).
Τον οποίον ξεφωνημένο τρα­βεστί, κατακρεούργησαν αλλά Συργιανόπουλου, αυτοί που τον πηδούσαν! Και που παρέτεινε την παράσταση αδικαιολόγητα για ένα δεκάλεπτο χρόνου, ίσως και περισσότερο.
"Χ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.