Η ΠΙΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΗ, ΔΥΣΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, ΣΕ ΑΡΛΟΥΜΠΟΦΡΑΓΚΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΑΦΙΣΑ ΤΟΥ 57ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ!..

Κάποια αναγνώστρια της στήλης, την χαρακτήρησε ήδη, σαν αναγγελτήριο Κηδείας ή Μνημοσύνου!.. Και με μελλοντικές προεκτάσεις για το μέλλον του φεστιβάλ...

-******- 

Ειλικρινά, απορούμε και ντρεπόμαστε συνάμα, γι’ αυτό το κατασκεύασμα, αποκύημα νοσηρής, και όχι δημιουργικής φαντασίας... Ποιοι το ενέκριναν; Με ποια κριτήρια; Και που σταματάει η τέχνη γι αυτούς; αρχίζει η πραγματική σχιζοφρένεια! Η τρέλα! 
Κρίμα στο Φεστιβάλ, ένα από τα πέντε καλύτερα Φεστιβάλ της Ευρώπης, κρίμα σ’ αυτούς που το κουμαντάρουν, κρίμα στη Θεσσαλονίκη, την Μητρόπολη των Βαλκανίων, και κρίμα στους Θεσσαλονικείς, προσβολή γι αυτούς, οι οποίοι για 10 μέρες τουλάχιστον, θα έχουν αυτήν την αηδία μπροστά στα μάτια τους!.. 

Βεβαίως, και η τέχνη είναι υποκειμενική. Βεβαίως και η τέχνη είναι υποκειμενικοτάτη! Αλλά όταν την απευθύνεις στο ευρύ κοινό, και μάλιστα στη δημόσια θέα στην κυριολεξία της λέξεως, τότε πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, πολύ πλουραλιστικός, και πολύ μεταδοτικός, το πιο δύσκολο, όποιος και νά ΄σαι "μεγάλος" ή "μικρός"! Αλλιώς κάνεις το κομμάτι σου, την λόξα σου, και την αρρωστημένη αντίληψή σου. 
Τέχνη είναι να σε καταλαβαίνουν οι πολλοί. Και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ! 
Όταν αρχίζεις και μοιράζεις προκηρύξεις, επεξηγηματικά φυλλάδια, μπλα-μπλα φρου κι αρώματα για το έργο σου, τότε εκβιάζεις την γνώμη των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεσαι, να καταλάβουν, ντε και καλά την καλικαντζούρα σου, η οποία φυσικά, και δεν τους λέει, απολύτως, τίποτα! Πουθενά, μα πουθενά, δεν υπάρχει ίχνος "Θεσσαλονίκης" στην αφίσα, που στο διάολο γίνεται αυτό το Φεστιβάλ; του οποίου μοιάζει, να τρελάθηκε ο... εκτυπωτής του! Το ότι επίσης, η Ελληνική γλώσσα έχει για μια ακόμα φορά πεταχτεί στα σκουπίδια επισήμως, δεν το συζητώ, αυτό είναι πλέον... καλλιτεχνικό κεκτημένο, μόνο των Ελλήνων, κυρίως, καλλιτεχνών... υψηλών και με πολύ μεγάλο δείκτη νοημοσύνης! Γιατί οι ξένοι, εξ όσων γνωρίζω -είμαι σίγουρος- την σέβονται, την θαυμάζουν και την εκτιμούν αφάνταστα. Απεριόριστα! 
Σ.Σ.Σ.: Εδώ ότι δεν είναι γραμμένο στα ελληνικά, δελτίο τύπου, κείμενο, ή άλλη μορφή γραπτής εκφράσεως, καταλήγει στον σκουπιδοτενεκέ των αχρήστων. Κυρίως, κάτι δίγλωσσα Δ.Τ., που και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μας στέλνει συχνά-πυκνά.  Κανονικά δηλαδή, αυτήν την αφίσα έπρεπε να την πετάξουμε στα σκουπίδια.  Την βάλαμε όμως, για να την... πετάξετε εσείς!..  Και είμαστε επίσης σίγουροι, ότι θα την πετάξετε ασυζητητί!...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΟΥ "ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ" ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΛΟΥΜΠΑΣ, ΟΠΩΣ  ΤΗΝ ΚΑΤΈΘΕΣΕ ΠΡΟΣ ΕΓΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ.
«Η οπτική γλώσσα που υιοθετήθηκε τόσο για τον σχεδιασμό της αφίσας όσο και για το σύνολο των εφαρμογών που αποτελούν την οπτική ταυτότητα του φετινού 57ου  Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, εμπνέονται μέσα από μία σειρά βασικών χαρακτηριστικών του κινηματογράφου όπως το πανί-οθόνη προβολής, η επανάληψη, η διαφορετικότητα των κινηματογραφικών καρέ, η έννοια της προβολής (αρλουμποφράγκικη λέξη επίτηδες, για να μην καταλαβαίνει το πόπολο και μας κράξει), η έννοια της κίνησης, αλλά και η προοπτική του ίδιου του χώρου της αίθουσας κατά την είσοδο του θεατή μέσα σε αυτή (σειρά καθισμάτων από το τελευταίο προς το πρώτο). Τα παραπάνω στοιχεία δεν αποτυπώνονται αυτούσια όπως αναφέρονται πιο πάνω. Μεταφράζονται, συνδιαμορφώνονται και αναδομούνται μέσα από τη χρήση της τυπογραφίας δημιουργώντας ένα νέο, πολυεπίπεδο σε αναγνώσεις έργο, επιτρέποντας στον θεατή να δώσει την δική του ερμηνεία, ενδυναμώνοντας ταυτόχρονα την ευρύτερη εμπειρία της τέχνης του κινηματογράφου. Επιπλέον η αυστηρή χρήση του ασπρόμαυρου σε συνδυασμό με την επιλογή μιας άκρως τεχνικής, (αρλουμποφράγκικη λέξη επίτηδες, για να μην καταλαβαίνει το πόπολο και μας κράξει), ισόπαχης γραμματοσειράς έρχονται να ενισχύσουν το σύνολο αυτής της εμπειρίας δημιουργώντας ταυτόχρονα τη σύνδεση ανάμεσα στον κλασικό κινηματογράφο αλλά και την τεχνολογία γύρω από αυτόν. Η αφίσα έχει σχεδιαστεί με σκοπό να επανατυπώνεται μέσα από δημιουργική ευελιξία (κατάλογοι, έντυπα, (αρλουμποφράγκικη λέξη επίτηδες, για να μην καταλαβαίνει το πόπολο και μας κράξει) κτλ) και όχι να αναπαράγεται αυτούσια ως προς τη σύνθεσή της. Το σύνολο των εφαρμογών του έργου λειτουργεί ως μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα επικοινωνίας επιτρέποντας ταυτόχρονα τον δημιουργικό πειραματισμό χωρίς να αλλοιώνονται τα κύρια χαρακτηριστικά του (κατανόηση του μηνύματος, αναγνωρισιμότητα, (αρλουμποφράγκικες λέξεις)».
Δημήτρης Παπάζογλου 
Σχεδιαστής... μόδας!
(Το "μόδας" το βάλαμε εμείς)

Σ.Σ.Σ.: Ώρα καλή στην πρύμνη σου, κι αέρα στα πανιά σου / Κι ούτε πουλί πετούμενο, να μη βρεθεί μπροστά σου... Είκοσι-είκοσι, δεκαεννιά, και τέσσερα, δεκάξι!.. Με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα βάζω... Τι έχουν τα έρμα και ψοφούν; Αλήθεια; Τι δ’λειά κάν’ς; Σκάβ’ς; 
Και μια τελευταία ερώτηση: Πληρώθηκε, στ' αλήθεια, αυτός που έκανε αυτήν την γελοιότητα;