ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΓΑΛΟ "ΟΧΙ" ΤΗΣ ΕΠΟΠΟΙΊΑΣ ΤΟΥ "40"

Ο τρομακτικός μειωτικός συσχετισμός 
για την Ελλάδα, των Ε.Δ. Ελλήνων και 
τούρκων.

Κάποτε, στην καθημερινή αρθρογραφία των εφημερίδων, όταν αρθρογραφούσαν λόγιοι ή ακαδημαϊκοί, καθηγητές βουλευτές και στρατηγοί, συνηθίζονταν τα άρθρα αυτά να είναι μεγάλου κύρους και να έχουν, επίσης την ανάλογη μεγάλη βαρύτητα στην κρίση και αποδοχή του αναγνώστου ή του αποδέκτου.
Σήμερα, στο περιεχόμενο πάρα πολλών από αυτών των άρθρων,  το... όφελος που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι η θυμηδία, η ανοησία το λιγότερο, γιατί όχι και η απύθμενη βλακεία πολλές φορές, όταν πέραν του τιποτένιου και ανωφελούς, προσπαθούν φορτικά και το λαϊκό αίσθημα, με το να μας παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, το όχι αντί του ναι, την αδυναμία και την δειλία ίση την γενναιότητα την ανδρεία, ή αλλιώς και την τύφλα τους τη μαύρη, το... ζουρνά καΐκι. Όλη αυτήν την εισαγωγή που σας κάναμε, θα την δείτε παρακάτω στην ανάγνωση του άρθρου, και τα συμπεράσματα δικά σας. 

Χθες, επίσημα και ανεπίσημα (επίσημα γιατί συμμετείχε το κράτος με τον ελληνικό στρατό, και ανεπίσημα γιατί κανένας κρατικός κερχελές πολιτικός ή μεγαλόσχημος δεν συμμετείχε σ’ αυτές), γιορτάσαμε τη “Γιορτή των Οχυρών”, ή άλλως της “Γραμμής Μεταξά”. Όταν ένας γρανιτένιος Ελληνικός στρατός γενναίων και ηρώων... 

Γερμανοί στα Ελληνικά οχυρά των 
συνόρων, ο τάφος τους.

[Σ.σ.σ: Όχι σαν τους σημερινούς φούσκες-μπούληδες που πετούν τα όπλα τους και παραδίδονται στους τούρκους αμαχητί δίχως να τιμωρηθούν, στην πρώτη Γραμμή του Έβρου, ή σαν αυτούς τους καραβανάδες-στρουθοκαμήλους που έχουν αδειάσει τα στομάχια μας στην αηδία, όταν σε περιστατικά που εμπλέκονται και αγγίζουν το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, αυτοί δεν βλέπουν ή δεν ακούν, τίποτα...]

Είπε το μεγάλο “ΌΧΙ” για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες στους τιποτένιους εισβολείς “Γερμανο-βουλγάρους”, και σε όλο σχεδόν το μέτωπο των συνόρων μας στα όρια σύνορά μας με την Βουλγαρία.
Εμείς, ο λαός, συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια να πηγαίνουμε κάθε φορά και σε κάποιο διαφορετικό οχυρό της γραμμής αυτής, της “Γραμμής Μεταξά”. Φέτος επιλέξαμε το οχυρό του Εχίνου, με τη διαφορά όμως πως ένας πολύ κακός καιρός που ψιχάλιζε ή έβρεχε συνεχώς, δεν μας άφησε να ανεβούμε στον ιερό τόπο του Οχυρού να προσκυνήσουμε, το οποίο είναι και πολύ απότομο, πολύ ανηφορικό, αφού δεν υπάρχει και δρόμος άσφαλτος... Αλήθεια; Γιατί δεν υπάρχει; Αρκεστήκαμε χαμηλά στο χωριό να παρακολουθήσουμε τη λιτή γιορτή κάτω από τα στρατιωτικά αντίσκηνα, και να φύγουμε άρον-άρον μετά, μια και δεν είχαμε τίποτα άλλο σοβαρό, να κάνουμε στον τόπο του μαρτυρίου!  
Αυτή η γιορτή, η “Γιορτή των Οχυρών”, απουσίαζε παντελώς σχεδόν, από την σημερινή ειδησεογραφία, ένα άρθρο διαβάσαμε όλο κι όλο, αντ’ αυτής, πληθώρα για μια ακόμα φορά, κυριάρχησε το τι κάνουν και πως συμπεριφέρονται (κατοχικά) τα λαθροποντίκια που μας καπέλωσε ή μεγάλη “ΕΕ” του λιμοκοντόρου δανδή Αβραμόπουλου, και της διεθνούς αγυρτείας αλητείας, στην οποία υπακούει πλέον το Ελληνικό στράτευμα, και η πανάθλια, ηλιθία, ελληνική πολιτική.

Λαθροεισβολείς με τις πλάτες της "ΕΛΑΣ"
 αλήστου μνήμης, η οποία δουλοπρεπώς 
και ραγιαδικώς, ικανοποιεό και τις σατανικές
ορέξεις τους.

Έτσι λοιπόν, τα “ΝΕΑ” γνωστών “εθνικών” συμφερόντων, μας ενημέρωσαν πλήρως και πάλι για την... διάλυση και ανυπαρξία της Ελλάδος, ως εξής: 
“Ηρεμία επικρατεί μετά από τρεις ημέρες εντάσεων έξω από τη δομή φιλοξενίας προσφύγων, στο πρώην στρατόπεδο Αναγνωστοπούλου, στα Διαβατά Θεσσαλονίκης καθώς αποχώρησαν και οι τελευταίοι πρόσφυγες που είχαν στρατοπεδεύσει στην περιοχή.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ (άλλη μεγάλη κρατική αθλιότητα), οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν με ναυλωμένα λεωφορεία στις δομές, τα ξενοδοχεία, ή τα διαμερίσματα όπου φιλοξενούνται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας [σ.σ.σ: Πολύ γουστάρω αυτή τη “φροντίδα” των δουλοπρεπών και δολίων ελληνικών ενεργειών, η οποία αποβλέπει και στην απόδειξη καλής συμπεριφοράς των προδοτών μας στα αφεντικά τους, ενώ σεν αναφέρει το... εγκυρότατο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αν τους έβαλλαν και στα κρεβάτια οι... αδελφές του ελέους, ή τους κατέβασαν τα βρακιά να ουρήσουν στους καμπινέδες, όσοι από αυτούς ανήμποροι, υπέφεραν τόσες μέρες που μαζεύτηκαν εκεί ακολουθώντας “διαδικτυακές” διαταγές, οι οποίες έχουνε χεσμένες και κατουρημένες όλες τις Ελληνικές!
Υπενθυμίζεται ότι το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης έφτασαν εκεί εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ακολουθώντας διαδικτυακές φήμες για άνοιγμα των συνόρων.
Τόσο κατά την ημέρα άφιξής τους όσο και την επομένη ξέσπασαν επεισόδια με εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων όταν οι συγκεντρωμένοι αποπειράθηκαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να βγουν στην Εθνική Οδό.
[Σ.σ.σ.: Ομολογείτε χωρίς τσίπα μια στάση και εξέγερση πολιτών τόσο, όσο και ανικανότητα των μέσων καταστολής, να την αποτρέψουν... Ααααυτό είναι η Ελλάδα σήμερα!..].
Άλλο μεγαλόσχημο άρθρο που δημοσιεύθηκε σε... αντίποινα της “Γιορτής των Οχυρών”, είναι της τσιπροορντινάντσας υπουργού και “άντρακλα” Αποστολάκη”, αυτού που κάθε μέρα θωπεύει τα οπίσθια και ένας τούρκος ανθρωποφάγος-μουστακαλής νταής, είναι ότι: Θα “αναβάθμιση  -λέει- αν χρειαστεί..
[Σ.σ.σ.: Οι τούρκοι αλωνίζουν το Αιγαίο, φθάνουν σε απόσταση σάλιου από τα νησιά μας, κοντεύουν να αγκυροβολήσουν στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, αλλά αυτή η λουλού ράτσας τσαμπουνάει ακόμα “αν χρειαστεί”]... 

Ο πιο ορντινάντσα σφογγοκωλάριος
υπουργός Ε.Α. όλων των εποχών.

Με φρεγάτες [σ.σ.σ.: τώρα θα παραγγείλουμε στα ναυπηγεία της... Κορέας], Μιράζ, αυτά που έδωσε ο Ντ' Εσταίν στον Καραμανλή -πίσσα στα κόκκαλά του- και τα... F-35 που οι Αμερικανοί δεν θα δώσουν στην τουρκία, αλλά θα τα... πουλήσουν υποχρεωτικά σε μας!
Είπε κι άλλα, πολλά, φυσικά, και λέει τον τελευταίο καιρό αυτός ο λαλίστατος φαφλατάς, γελοίος καραβανάς πρώην ναύαρχος-μούτσος του Πολεμικού μας ναυτικού -που ενόσω ήταν στο στράτευμα Αρχηγός σφύριζε κλέφτικα- για γέλια και για κλάματα, αν δεν μας πιστεύεται, ρίξτε μια ματιά στον χάρτη με τους συσχετισμούς δυνάμεων Ελλάδος και τουρκιάς, για να πάθετε και ψυχικό νταράκουλο, να χάσετε τον ύπνο σας οριστικά, τι περιμένει στα παιδάκια σας και τα εγγόνια σας που υπηρετούν ή θα υπηρετήσουν στον καταφρονεμένο και ξευτελισμένο σήμερα ελληνικό στρατό. Γιουσουφάκια και παλλακίδες στα χαρέμια του ανθρωποφάγου Ντογανιού, στου οποίου τις πορδές χορεύει ολόκληρη η ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του... Γιουνανιστάν!
Άλλο βαρύγδουπο και σοβαρό άρθρο μια μέρα μετά της “Γιορτής των Οχυρών”, της τρισένδοξης αυτής σελίδος του Ε.Σ., είναι και αυτό της “Κ”, της εφημερίδος των Αμερικανών κατασκόπων που δρουν στην Ελλάδα ανενόχλητοθι, το οποίο, όπως είπαμε και παραπάνω, υπογράφουν σημαίνοντα πρόσωπα, ήτοι:

• Κωνσταντίνος Ζιαζιάς Στρατηγός (ε.α., Α/ΓΕΣ 2011-2012)
• Κωνσταντίνος Γκίνης Στρατηγός (ε.α., Α/ΓΕΣ 2012-2013)
• Αθανάσιος Τσέλιος Στρατηγός (ε.α., Α/ΓΕΣ 2013-2014)
• Βασίλειος Τελλίδης Στρατηγός (ε.α., Α/ΓΕΣ 2015-2017)
• Κοσµάς Χρηστίδης Ναύαρχος (ε.α., Π.Ν., Α/ΓΕΝ 2011-2013)
• Γεώργιος Γιακουµάκης Ναύαρχος (ε.α., Π.Ν., Α/ΓΕΝ 2015-2017)
• Βασίλειος Κλόκοζας Πτέραρχος (ε.α., Α/ΓΕΑ 2009-2011)
• Αντώνιος Τσαντηράκης Πτέραρχος (ε.α., Α/ΓΕΑ 2011-2013)
• Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν Αντιναύαρχος (ε.α., Π.Ν., Α.Σ. 2011-2013)
• Σπυρίδων Κονιδάρης Αντιναύαρχος (ε.α., Π.Ν., Υ.Σ. 2013-2014)

Όλοι επίτιμοι όπως βλέπετε εν αποστρατεία, που ενώ ήταν στο στρατό με την ουρά στα σκέλια πάντα εκλιπαρούσαν για κανένα μυξοσιρίτι στο μυξομανίκι ή τους ανύπαρκτους ώμους τους, τώρα που έφυγαν εν ασφαλεία και εισπράττοντας τους παχυλούς μισθούς των, ζουν και βασιλεύουν “ήρωες με παντούφλες” στις οικίες τους, κατακεραυνώνουν και ΟΛΟΥΣ μας με αυτά τα πύρινα άρθρα τους, χωρίς τσίπα και ντροπή μάλιστα, επικαλούνται θρασύτατα και τον Θουκυδίδη, ίσως για να δείξουν τις τεράστιες... γνώσεις τους περί των στρατηγικών, ή για να μιμηθούν εκείνο το “μουρλάρικο” σκωληκοειδές, ανθρωποειδές, ευθυγραμμιζόμενοι και στο πνεύμα της εποχής. 

Διαβάστε όλο αυτό το άρθρο όπως το αναδημοσιεύω εδώ από την "Καθημερινή", έχει πραγματικά, μεγάλη πλάκα:

“Το αγαθό της εθνικής άμυνας και της ασφάλειας...
[σ.σ.σ.: Που την είδανε την εθνική άμυνα, την εθνική ασφάλεια; Στον ύπνο τους;].
Είναι βασική προϋπόθεση για την ευημερία της χώρας. Ωστόσο, σπανίως μας απασχολεί ως κοινωνία. Θεωρείται βασικό κεκτημένο, χωρίς να αξιολογείται η ποιότητα αλλά και η επάρκειά του. Πάντοτε απασχολεί τις κοινωνίες αν οι επενδύσεις στον παράγοντα εθνική άμυνα και ασφάλεια, και ειδικότερα η σχέση κόστους - οφέλους, είναι παραγωγικές και προσφέρουν το ανάλογο ανταποδοτικό όφελος. Λογικό και επιβεβλημένο είναι να απασχολεί και την ελληνική κοινωνία και ειδικά τη δεκαετή αυτή περίοδο της οικονομικής κρίσεως.
[Σ.σ.σ.: Χα, χα, χα... Αααχα, χα-χα, χαχά!..]
Αν για άλλες κοινωνίες αυτό αποτελεί θέμα προβληματισμού, για την ελληνική συνιστά υπαρξιακό ζήτημα και αυτό γιατί έχει να αντιμετωπίσει την  αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας. Η τουρκική επεκτατικότητα δεν είναι ένα θεωρητικό ή ιδεολογικό κατασκεύασμα, αλλά εδράζεται στην  πρακτική της γείτονος και σε απτά γεγονότα.
 [Σ.σ.σ.: Χα, χα, χα... Αααχα, χα-χα, χαχά!..] 

Δεν επέτρεψε στην Κύπρο να προσδιορίσει μόνη της τη μετά-αποικιακή πορεία της, εκδίωξε το σύνολο των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Κωνσταντινούπολης από τις πατρογονικές εστίες τους, κατέλαβε το 37% του κυπριακού εδάφους, άλλαξε την πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου και αμφισβητεί το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιήσει τους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους. Παρεμποδίζει συστηματικά την Ελλάδα να ενασκήσει τα δικαιώματά της που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, ακόμη και με την απειλή πολέμου από τη δεκαετία του 1970 και ιδίως μετά τα Iμια αμφισβητεί κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο και έχει θέσει επί τάπητος με τον πλέον εμφατικό τρόπο, από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα τον Δεκέμβριο 2017, την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
[Σ.σ.σ.: Παιδιά... Να, μα την παναγία... Μη με γαργαλάτε, έχω ήδη κατουρηθεί στα γέλια!..].
Σε αυτή την αντιπαράθεση η επίκληση από ελληνικής πλευράς διαρκώς του διεθνούς δικαίου δεν είναι επαρκής για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας της Τουρκίας, η οποία με τη στάση και  τη συμπεριφορά της στην ευρύτερη περιοχή δείχνει να αντιλαμβάνεται μόνο τη γλώσσα της ισχύος.
[Σ.σ.σ.: Άφεριμ,τουρκιστί... Λόγια στρατηγών οι οποίοι υπηρέτησαν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, και έφαγαν το σκατό της τουρκιάς τόσα χρόνια με την... σέσουλα!..]
«Δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν». (Θουκυδίδης, Ε΄ 89).
[Σ.σ.σ.: Να, εδώ είναι που σας έλεγα ότι κάνουν επίδειξη των γνώσεών τους στο ταλαίπωρο και χιλιοπαιγμένο Θουκυδίδη, ο οποίος αν ζούσε σήμερα, δεν ξέρω τι θα έγραφε πραγματικά, γι' αυτά τα επίορκα και προδοτικά τομάρια...] 
Ο Θουκυδίδης, στον περίφημο διάλογο Αθηναίων - Μηλίων διατυπώνει μια μεγάλη αλήθεια: «Το επιχείρημα της δικαιοσύνης έχει αξία μόνο μεταξύ ίσων. Αλλιώς, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του».
Δυστυχώς οι δυνατότητες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων την τελευταία δεκαπενταετία βρίσκονται σε συνεχή διολίσθηση, η οποία διαρκώς επιταχύνεται κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσεως. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας να μεταβάλλεται σταθερά υπέρ της δεύτερης. Η υποχώρηση της σχετικής μαχητικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές απώλειες που μπορεί να φθάσουν μέχρι και το επίπεδο της εθνικής καταστροφής με τον πιο άμεσο και απόλυτο τρόπο, όπως έγινε το 1897.[Ναι, αν θέλετε, ξανά κοιμηθείτε με τα μάτια σας κλειστά!.. Εκ στόματος Ελληνων κερχελέδων αξιωματικών παρακαλώ η ομολογία, οι οποίοι όπως είπα και παραπάνω, το μόνο που τους ένοιαζε υπηρετούντες και τους νοιάζει συνταξιοδοτούμενοι, είναι... τα αναδρομικά των "ενστόλων"!.. Αυτό το 1897 μάλιστα, πολύ κυκλοφορεί τώρα τελευταία, και δεν ξέρω, ψύλλοι στ' αυτιά μου μπαίνουνε, αν χρησιμοποιηθεί σύντομα, και σαν δικαιολογία! Για την αποποίηση ευθυνών!..]
 

Οι Γερμανοί στην ιστορία τους του Β' ΠΠ, δυο 
πράγματα θα θυμούντια επ' άπειρον. 
Τα "Οχυρά" και την "Κρήτη".

Αποτελεί ευτύχημα, ότι αντίθετα από το 1897, παρά τις αναλογίες σε ό,τι αφορά τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, οι διεθνείς συγκυρίες συνδυαζόμενες και με κατάλληλες πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, έχουν δημιουργήσει συνθήκες σύγκλισης των εθνικών συμφερόντων με εκείνα αρκετών χωρών της ευρύτερης περιοχής, καθώς και με ζωτικά συμφέροντα ισχυρών διεθνών παραγόντων. Αυτό όμως δυστυχώς από μόνο του δεν αρκεί, καθώς δεν υπάρχουν ακόμη αμυντικές συμμαχίες με συγκεκριμένες δεσμεύσεις και αμοιβαίες υποχρεώσεις. Κανείς δεν εξασφαλίζει απόλυτα την άμυνά του μέσα από διεθνείς συμμαχίες που συνάπτονται στη βάση κυρίως ή αποκλειστικά οικονομικών συμφερόντων. Επίσης, οι εταίροι μας είναι αμφίβολο κατά πόσον μπορούν να συμπήξουν σταθερή και μακροχρόνια εταιρική και κυρίως αμυντική σχέση με μια χώρα που δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να συνεισφέρει θετικά στην κοινή υπόθεση. Πρέπει να είμαστε στρατιωτικά ισχυροί.
Απαιτείται ιδιαίτερα υψηλή ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς η πρωτοβουλία της πρώτης ενέργειας αφήνεται στον αντίπαλο. Για την επιτυχία της αποτροπής, πρέπει εκείνος να έχει πεισθεί είτε ότι η όποια επιθετική του ενέργεια δεν έχει τύχη ή ότι ακόμη και σε περίπτωση που την αποτολμήσει, θα πληρώσει βαρύ τίμημα και θα τον οδηγήσει στην αποτυχία του τελικού του στόχου.[Σ.σ.σ.: Στρατήγαροι, ο αδελφός του Θανάση είπε 'Φάε πούτσα μ' καλαμπόκι!..". Στον μητροπολίτη Κατερίνης!..]. 
Η παρατεταμένη οικονομική κρίση, το δημογραφικό πρόβλημα, μα πάνω από όλα οι πολιτικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί από διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν οδηγήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις σε υποστελέχωση, γήρανση του προσωπικού, υποχρηματοδότηση και μείωση του επιπέδου κρίσιμων εφοδίων και υλικών. Αποτέλεσμα αυτών είναι ο περιορισμός της λειτουργικότητας των μονάδων, της διαθεσιμότητας των μέσων, της επιχειρησιακής εκπαιδεύσεως, της προωθημένης εθνικής παρουσίας και της υποστηρίξεως των δυνάμεων και δραστηριοτήτων.[Σ.σ.σ.:Ακόμα μια φορά "Φάε πούτσα μ' καλαμπόκι!.."]. 
Η άμυνα χρηματοδοτείται για το 2019 μόλις με το 1,7% του ΑΕΠ έναντι του προβλεπομένου 2%. Τα αναφερόμενα για 2% του ΑΕΠ και πλέον, προβαλλόμενα ενίοτε με στόμφο και με υπερηφάνεια, είναι πλασματικά και γίνονται για να καλυφθεί η υποχρέωση προς το ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβάνοντας τις συντάξεις των αποστράτων στελεχών και συνταξιούχων πολιτικών υπαλλήλων των Ενόπλων Δυνάμεων. Το δραματικότερο όμως είναι ότι και αυτό το ποσοστό είναι κατανεμημένο λόγω της οικονομικής κρίσεως με τρόπο ανορθολογικό. Το 70% περίπου καλύπτει αποδοχές του προσωπικού και μόλις από 15% καλύπτουν λειτουργικές και αναπτυξιακές ανάγκες. Η συνέχιση αυτού του μοντέλου χρηματοδότησης οδηγεί τις Ενοπλες Δυνάμεις επιταχυνόμενα στο χείλος του γκρεμού και στην ελεύθερη πτώση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άμυνα της χώρας.
[Σ.σ.σ.: Μισθοφορικός στρατός, υποτελείς στο ΝΑΤΟ, οι πάλαι ποτέ "ένδοξες Ελληνικές δυνάμεις", και... Ας ειν' καλά οι συντάξεις, οι παροχές και η μισθοδοσία των ενόπλων δυνάμεων... Δηλαδή, ας ειν' καλά τα πρόβατα κι τα σκ'λιά. Που έλεγε κι ο αθάνατος Βασίλης Τριανταφυλλίδης...]  
Πρέπει κατ’ ελάχιστο το επόμενο οικονομικό έτος η χρηματοδότηση να ανέλθει στο 2% του ΑΕΠ σε πραγματικούς αριθμούς και να εκπονηθεί ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα που θα οδηγήσει τη χρηματοδότηση σε 50% αποδοχές και από 25% σε λειτουργικό και αναπτυξιακό προϋπολογισμό. Επειδή οι αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια στην άμυνα είναι μεγάλες, καλό θα ήταν την προσεχή τετραετία να διατεθεί εκτός του προϋπολογισμού των Ε.Δ. ένα σημαντικό ποσό ετησίως από τα πρωτογενή πλεονάσματα, αποκλειστικά για τη συντήρηση των οπλικών συστημάτων και τη συμπλήρωση εφοδίων και υλικών υπό αυστηρό διακομματικό έλεγχο και προτεραιότητα και με ταχείες διαδικασίες προμηθειών. Εκείνο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω περικοπής των αποδοχών του προσωπικού, το οποίο έχει πληρώσει βαρύτατο τίμημα, και έχει οδηγήσει σημαντικό μέρος αυτού στα όρια της επιβίωσης με τις όποιες συνέπειες στην προσήλωση στο επιχειρησιακό του έργο.
[Σ.σ.σ.: Όθεν μεθερμηνευόμενον σημαίνει: Μας πληρώνετε για να σας φυλάγουμε. Δεν μας πληρώνεται; Να πάτε να γαμηθείτε!..].
Σε ό,τι αφορά τη στελέχωση των Ενόπλων Δυνάμεων και τα θέματα που σχετίζονται με αυτήν, αποτελεί ευθύνη των κυβερνήσεων όπως και η άμυνα συνολικά, οι οποίες έχουν αναλάβει την υποχρέωση να διαθέσουν στις Ενοπλες Δυνάμεις συγκεκριμένο αριθμό προσωπικού, με την έγκριση από το ΚΥΣΕΑ της δομής δυνάμεων σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο. Δυστυχώς στο πλέγμα των πελατειακών σχέσεων λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις αποφάσεις μειώσεως του προσωπικού, χωρίς αυτές να αντισταθμίζονται ή να αναπροσαρμόζονται τα έργα, οι αποστολές και η δομή των Ενόπλων Δυνάμεων. Βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια των Ε.Δ. αποτελούν σειρά διοικητικών αποφάσεων που ελήφθησαν ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσεως, οι οποίες αποδυναμώνουν τη λειτουργικότητα και δημιουργούν κλίμα και αίσθημα αδικίας, ανισότητας αλλά και αντίληψης στελεχών πολλαπλών ταχυτήτων.
[Σ.σ.σ.: Ο πίτουρας είπε επίσημα πως θα ανανεώσει τον πληθυσμό της Ελλάδος με τα λαθροποντίκια και τους Αλβανούς που ήδη, υπηρετούν στον Ε.Σ., ως δούρειοι ίπποι!..  Επομένως, καταλαβαίνετε ποιοι θα είναι οι επόμενοι "Έλληνες" φαντάροι, τα επόμενα 10 χρόνια!..].
Πέραν αυτών πρέπει να τεθούν επί τάπητος θέματα εθνικής στρατηγικής, οργάνων (Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας) και διαδικασιών διαχειρίσεως αυτής, δόγματος, δομής και καταλληλότητας των δυνάμεων, διαδικασιών προμηθειών, διαχειρίσεως του δημοσίου χρήματος, διαφάνειας και λογοδοσίας και να γίνουν ευρείες μεταρρυθμίσεις.[Σ.σ.σ.:Ομοίως, "Φάε πούτσα μ' καλαμπόκι!.."]. 
Θεμελιώδης παράγοντας για την άμυνα είναι η λειτουργία της αμυντικής βιομηχανικής και ερευνητικής βάσεως της χώρας. Χρειάζεται χάραξη στρατηγικής με όραμα για την ανάπτυξη σε βάθος χρόνου τεχνογνωσίας με τη συνεπή υποστήριξη των πανεπιστημίων, της εγχώριας βιομηχανικής, ναυπηγικής και αεροναυπηγικής, ιδιωτικής και δημόσιας επιχειρηματικότητας, με όρους πραγματικής και όχι πλασματικής βιωσιμότητας, με διεθνείς συνεργασίες στη βάση διακρατικών συμφωνιών και με τη συνδρομή μη κρατικών φορέων όπως η εμπορική ναυτιλία και η βιομηχανική καινοτομία που αποτελούν αδιαμφισβήτητους πολλαπλασιαστές ισχύος. Μέχρι σήμερα, δυστυχώς, δεν έχει γίνει ποτέ τέτοια ευρεία προσπάθεια. Οι αποφάσεις σχετίζονται με όρους μυωπικής κομματικής και μικροπολιτικής σκοπιμότητας και όχι με όρους στρατηγικής ανάπτυξης, βιωσιμότητας και ανταγωνιστικού αποτελέσματος. Τα θέματα αυτά λόγω έλλειψης θάρρους ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν σε μια ενιαία στρατηγική μετεξέλιξης, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας σε σχέση με το κόστος στην εθνική άμυνα.
[Σ.σ.σ.: Μιας βιομηχανίας που καταστράφηκε γιατί έτσι το ήθελαν πέντε κουμμούνια, και που θα αναδιοργανωθεί, τα επόμενα... 50 χρόνια... Δηλαδή, "Φάε πούτσα μ' καλαμπόκι!.."]. 
Επείγουν θαρραλέες αποφάσεις. Τα θέματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας απαιτούν ευρύτατη κοινωνική αποδοχή και συνεκτική - συλλογική προσπάθεια όλων των κρατικών φορέων και κοινωνικών δυνάμεων. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κυβερνήσεις χωρίς ευρεία συναίνεση από την εκάστοτε αντιπολίτευση δεν είναι ικανές να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ζήτημα. Κατανοούμε ότι η παρούσα χρονική συγκυρία δεν επιτρέπει συγκλίσεις και συναινέσεις για αντιμετώπιση μεγάλων θεμάτων, όμως όποια κυβέρνηση προκύψει από τις επόμενες εθνικές εκλογές απαιτείται να θέσει ως εθνικό ζήτημα άμεσης προτεραιότητας την άμυνα και την ασφάλεια της πατρίδας και να εφαρμόσει άμεσες λύσεις με εποικοδομητική συμβολή και ευθύνη από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας ευρύτερα.
[Σ.σ.σ.: Από χέστηδες στρατιωτικούς, και από κατουρημένους πολιτικούς... Απίθανος συνδυασμός, δεν συμφωνείτε;]
Η ελληνική κοινωνία και εν προκειμένω η μεταπολιτευτική, πρέπει να αποφασίσει αν θα προχωρήσει προς ένα καλύτερο μέλλον με ορμητικότητα και ζωντάνια ή θα περιέλθει στην ύφεση, τη συρρίκνωση και την παρακμή. Αν θέλουμε μια Ελλάδα η οποία να εξασφαλίζει ειρήνη και συνθήκες σταθερότητας, ασφάλειας, οικονομικής προκοπής και ευημερίας στους πολίτες της, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της άμυνας της χώρας. Ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις κάνουν τη χώρα ευυπόληπτη στους φίλους και σεβαστή στους αντιπάλους. Η συνειδητή επιμονή στην αντιμετώπιση του ζητήματος της εθνικής άμυνας και ασφάλειας με τους σημερινούς όρους, σημαίνει ένα εκ των δύο: είτε έχουμε αποφασίσει υποχώρηση σε αυτά που αποκαλούνται «ζωτικά συμφέροντα» της χώρας, ή παίζουμε με τη φωτιά, ελπίζοντας ότι όπως άλλα προβλήματα και αυτό θα «σκάσει» στα χέρια των επομένων.
«Αἴσχιον δὲ ἔχοντας ἀφαιρεθῆναι ἢ κτωμένους ἀτυχῆσαι» (Θουκυδίδης Β΄ 62)
«Είναι πολύ μεγαλύτερη ντροπή να χάσει κανείς κάτι που έχει στην κατοχή του παρά ν’ ατυχήσει ενώ αγωνίζεται να το κατακτήσει».
Σ.σ.σ: Ορίστε και το μεγαλοπρεπές χέσιμο στην "Ελληνική Κοινωνία" αφού δεν αποτελούν μέρος της, είναι από άλλον πλανήτη όντα... 
Γενικό συμπέρασμα: "Φάε πούτσα μ' καλαμπόκι", πεντάκις!..