"Οι πολιτικοί και οι στρατηγοί, είναι το παρών και το μέλλον, η ύπαρξη ενός κράτους. Μαζί στην εξουσία, μαζί και στην προδοσία. Τίποτα δεν τους ξεχωρίζει".
Αργ. Δαγκ.
Αργ. Δαγκ.
 |
| Λαχανάς: Με την σημαία ο Συνταγματαρ- χης Παπακυριαζής, πίπτων! "Δια της λόγχης". |
Στα μπράτσα των χιτωνίων των Ελλήνων Καταδρομέων, υπάρχει γραμμένη η φράση “Ο Τολμών Νικά”. Κανένας, όμως, από αυτούς τους αχυρένιους χέστηδες, δεν φαίνεται να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν. Επικαλούνται δήθεν, την ειρήνη, για να δικαιολογήσουν τις φοβίες τους και τις δειλίες τους, την ανικανότητά τους.
Η αλεπού όταν δεν φτάνει τα σταφύλια, τα βαφτίζει άγουρα. “Όμφακες εισίν”.
Άλλα διδάσκουν στις στρατιωτικές σχολές (καλύτερη άμυνα η επίθεση), και άλλα εκτελούν με απόλυτη... υπευθυνότητα υποταγή και “σωφροσύνη” (πορδές), όταν έρθει η ώρα να λάβουν ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ.
 |
| Ραβινέ: Λοχαγός Γρηγόριος Γουλιανός, "Το Ραβινέ κατελήφθη..." |
 |
| Μπιζάνι: Ταγματάρχης Ιωάννης Βελισσαρίου. Σκοτώθηκε στη μάχη της Κρέσνας, πάλι εφ' όπλου λόγχη! |
 |
| Μπιζάνι: Στο μέσον ο στρατηλάτης Βασιλιάς Κωνσταντίνος προς ταγ/ρχη Ιωα. Βελισσαρίου: "Εσένα ή θα σε φιλήσω, ή θα σε ραπίσω". |
 |
| Ραβινέ, Σκρα: Λοχαγός Γεώργιος Κονδύλης μετέπειτα και πρωθυπουργός. |
 |
| Ραβινέ: Μορφή ο Λοχαγός Τσάκαλος |
 |
| Ραβινε: Υπολοχαγός Καρακουλάκης. "Πείτε στον διοικητή μου..." |
Τα εμετικά αυτά ανθρωπάρια, που έφεραν την ένδοξη πατρίδα μας στο σημερινό της χάλι. Στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό! Με μόνη μας ελπίδα πλέον σε απόγνωση, τον “Από μηχανής θεό” του μεγάλου τραγικού μας ποιητή Ευριπίδη, ο οποίος θα δώσει και την λύση!
"Των δ’ αδοκήτων πόρον ηύρε θεός”!
Θ’ αρχίσομαι πάλι από το παγιωμένο και αδιαμφισβήτητο παραδεκτό και από όλους τους εχθρούς μας δόγμα, πως ο Ελληνικός στρατός, οι άνδρες του, όπου χρειάστηκε να πολεμήσουν, πολέμησαν με απαράμιλλη γενναιότητα, θυσία, όσες φορές αυτός προδόθηκε, προδόθηκε από τους αχρήστους τους ανικάνους, και τους γελοίους, πέρα για πέρα, στρατηγούς του! “Δίκη των Έξ”. Με κάποιες λίγες εξαιρέσεις μόνον.
Να σημειώσομε ακόμα, πως όλοι οι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού μέχρι το βαθμό του Συνταγματάρχου (ανάλογος βαθμός στο Ναυτικό και την Αεροπορία), εκεί που αποστρατεύονται δηλαδή και πάνε στο σπιτάκι τους “ήρωες με παντούφλες”, είναι πανάξιοι, πανέτοιμοι για όλα, με μια λέξη μάχιμοι. Από κει και πέρα, κυνηγώντας προφανώς, πολιτικά οφίκια μόνον και μεγαλεία, ξινίζει το γάλα, γίνεται γιαούρτι, αρχίζουν να τρελαίνονται, ίσως και με την σκέψη ότι φεύγουν από τον στρατό “διατάζοντες” και απόλυτοι άρχοντες μια ζωή, γίνονται -και αυτοί- όπως όλοι οι άλλοι συνάνθρωποί τους, “διαταζόμενοι”, δηλαδή, Έλληνες πολίτες.
Έτσι εξηγείται και το φαινόμενο, πως; ο τελευταίος Α/ΓΕΕΘΑ παράδειγμα, πριν τον σημερινό, πασίγνωστη και ξεφωνημένη ορντινάντσα του Τσίπουρα, εν μιά νυκτί μεταπήδησε από τον έναν θώκο στον άλλο, κατά ξευτέλισε την Ελλάδα ως Α/ΓΕΕΘΑ, συνεχίζει να την κατά ξευτελίζει και ως ΥΠΕΘΑ.
Κλαψουρίζοντας μάλιστα, μαραγκιασμένη βαβόγρια, να μας τονώσει το ηθικό προφανώς, ως λαού που πάει “ντουγρού” για πόλεμο, “φοβάται -λέει- επικίνδυνο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο”! Τρέξτε φίλοι και οχτροί, εδώ που μας φέραμε... Τρέξτε γρήγορα, να μας σώστε!
Στον αρχαίο Ελληνικό στρατό, ο βαθμός του στρατηγού ήταν συνυφασμένος με την ρώμη, την σοφία, την οξυδέρκεια πνεύματος, και την καλλιτεχνική, θα λέγαμε ικανότητα, να εφευρίσκει ο πολεμιστής ηγέτης-αξιωματικός διάφορα τεχνάσματα, στρατηγήματα, τα οποία έσωζαν τον στρατό που ηγούνταν από τον αφανισμό, τον έβγαζαν μεγάλο νικητή σε κάποιο πεδίο μάχης.
Ήταν ο ανώτατος βαθμός που θα μπορούσε να πάρει ο στρατιώτης, σκέτο “στρατηγός” χωρίς “υπό” ή “αντί”, και δεν είχε καμιά σχέση με την ηλικία που έχει σήμερα, ήταν όλοι αξιόμαχοι πρώτης γραμμής, στρατηγός μπορούσε να ήταν ένας παράτολμος νεαρός όπως όλοι οι Εταίροι του Αλεξάνδρου, όσο και ένας σοφός γέρων στον ίδιο στρατό, ο πολέμαρχος και αειθαλής Παρμενίων.
Έτσι κερδίζονταν οι πόλεμοι και οι δόξες, έτσι γράφονταν η ιστορία, όχι μόνον σε μας, αλλά και σε όλους τους άλλους λαούς της γης, υποθέτουμε.
Οι σημερινοί στρατηγοί, εμφανισιακά τουλάχιστον, είναι κάτι καλοζωισμένα χούφταλα προχωρημένης ηλικίας, πλαδαροί κοιλαράδες με προγούλια, αλλά και πλήθος προβλημάτων υγείας ασθενικοί, ξεκουτιασμένου, γιατί όχι; και ξεμωραμένου εντελώς, μυαλού.
Ουδεμία σχέση έχοντες βεβαίως, με δύναμη, ευρωστία, ρώμη, αλλά και αξιόμαχο δυναμικό πολεμικού Μετώπου πρώτης γραμμής.
Είναι στρατηγική θέση και διδαχή, ο στρατιώτης που βρίσκεται πάντα ένα βήμα πίσω από τον αξιωματικό του, να μην κινηθεί από τη θέση του ή να γίνει λιοντάρι σε μία μάχη, αν δεν δει τον αξιωματικό του πρώτα να κινδυνεύει, να βγαίνει μπροστά με το σπαθί στο χέρι.
Στην εποχή μας, μας το δίδαξαν αυτό όσο καλύτερα μπορούσαν οι κερδισμένες μάχες:
- Στο Μπιζάνι (Ταγματάρχης Ιωάννης Βελισσαρίου με τους Ευζώνους του, βασιλιάς Κωνσταντίνος “Εσένα ή θα σε ραπίσω, ή θα σε φιλήσω”),
- Στο Ραβινέ (Λοχαγός Γρηγόρης Γουλιανός... “Το Ραβινέ κατελήφθη και θα κρατηθεί, μέχρις ότου και ο τελευταίος από μας φονευθεί”. Λοχαγοί Κονδύλης, Τσάκαλος, υπολοχαγός Καρακουλάκης: “Πείτε στον διοικητή μου ότι ηνηγκαλίσθην τον χάροντα μειδιών”),
- Στο Σκρα (Ταγματάρχης Βασίλειος Παπαγιάννης και άλλοι 29 αξιωματικοί νεκροί)
- Στον Λαχανά (Συνταγματάρχης Παπακυριαζής, “Δια της λόγχης”).
(Σ.σ.: Ο προδότης-δουλάκη, επίσης, Μητσοτάκης, ή αλλιώς Τακα-τάκας, μεγάλη επιτυχία-σουξέ του Τ. Χρυσού, πριν από λίγες μέρες κανονικά “αναφερόμενος” στις ΗΠΑ, “Η συμφωνία είναι κακή, αλλά θα την σεβαστώ”! Σεβασμός στην κακία, δηλαδή!.. Αυτό κι αν είναι επιτυχία!..).
...Αξιωματικοί του πάλαι ποτέ ενδόξου Ελληνικού στρατού, “μούτσος” Αποστολάκης και ποτέ ναύαρχος του ΠΝ, νυν ανάξιος και ανίκανος ΥΠΕΘΑ, συνεχίζων προδότης και “κλαψουρίζων”, "φοβάμαι για θερμό επεισόδιο το καλοκαίρι.. (με την τουρκιά)".
Στις εξαιρέσεις των στρατηγών που είπαμε παραπάνω του ΕΣ, μπορεί σίγουρα να είναι και ο στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος. Ο οποίος βεβαίως, δεν υπηρέτησε και αναξίως τα τελευταία 3 χρόνια τον ρόλο του στις Βρυξέλλες ως Πρόεδρος (Αρχηγός) του συμμαχικού στρατού της “ΕΕ”.
(Σ.σ.: Ανώτατη ευρωπαϊκή αναγνώριση πρώτη φορά σε Έλληνα αξιωματικό, στρατηγό).
Ο οποίος συχνά-πυκνά βάλλει, και με όποιο μέσον διαθέτει, κατά των χαρτογιακάδων συναδέλφων του, όσο και προδοτών, μιασμάτων, σιχαμερών πολιτικών).
Τελευταία παρέμβαση του κ. Μιχάλη Κωσταράκου είναι η παρακάτω, αξίζει τον κόπο να τη διαβάσει ο κάθε πατριώτης Έλληνας, εξαιρούνται οι Ελληνόφωνοι κουμμουνιστές με όλες τις άλλες συναφείς παραφυάδες τους.
Αυτό να το τονίζουμε συνεχώς, οι ελληνόφωνοι κουμμουνιστές στην πατρίδα μας ήταν πάντα ξένο σώμα, ξενόφερτο και ξενοκίνητο, το πιστεύω τους είναι ένα κόκκινο πανί, σαν αυτό που βλέπει ο ταύρος και γίνεται... τούρκος, πουθενά στο λεκτικό τους δεν υπάρχει η λέξη Ελλάς, Ελλάδα, Ελληνική σημαία, αν την δουν σε μια βραδιά αφανισμένη ή να μην υπάρχει, θα είναι πιθανώς αυτό, και η μεγαλύτερή τους ευτυχία! Το προσπαθούν με νύχια και με δόντια εξ’ άλλου από τότε που εμφανίστηκαν, ως ελληνόφωνοι πάντα και όχι ως Έλληνες.
Ειδικά στην υπόθεση “Σκοπιανή Μακεδονία”, είναι οι κύριοι πρωτεργάτες που δημιούργησαν το πρόβλημα στη χώρα μας στις αρχές του 20ου αιώνα, μαζί με τους αιρετικούς -και για την Βουλγαρία- Βουλγάρους αδελφούς τους (Κοπρίβλεν, Χατηντίμοφ, Ντέλτσεφ), του “Πυρήν”.
Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος:
"Εμβατήριο «Μακεδονία Ξακουστή»!.. Που είναι το πρόβλημά σας";
Τελευταία πολύς θόρυβος έγινε και συνεχίζεται να γίνεται για το γνωστό εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή». Έγιναν αρνητικά σχόλια και εκδόθηκαν απαγορεύσεις, αποβλήθηκαν μαθητές από Λύκεια των Αθηνών που το τραγούδησαν στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
 | ||||
| Ο Αρχηγός του Ευρωπαϊκού Στρατού της ΕΕ επί 3ετία στις Βρυξέλλες, Έλληνας στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, η μεγαλύτερη διάκριση όκλων των εποχών για Έλληνα στρατιωτικό στην Ευρώπη. Αυτόν κορόιδευε εκείνο το μεγάλο βόδι, το ψοφίμι των "Ψυριζανέλ" με το στρατιωτικο αμπέχωνο του... Μπους, ενόσον ήταν ΥΠΕΘΑ. |
Απειλές εκτοξεύθηκαν από τους κρατούντες, και πιο πρόσφατα, το ΚΚΕ έκανε επερώτηση στη Βουλή κατηγορώντας στελέχη των ΕΔ ότι «Με κάθε ευκαιρία προσπαθούν να καλλιεργήσουν τον αλυτρωτισμό, αναπαράγοντας το ανιστόρητο σύνθημα “Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική“, με τις διοικήσεις των Μονάδων να κάνουν τα στραβά μάτια» και κάλεσε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα.
Ο ΥΕΘΑ απήντησε ότι «σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία τέθηκαν υπόψη του, δεν επιβεβαιώνεται η αναφώνηση τέτοιου είδους συνθημάτων».
Δεν γνωρίζω εάν πράγματι αναφωνούνται αλυτρωτικά συνθήματα, αν έχουν εκδοθεί σιωπηλές απαγορεύσεις, ή εάν η κυβέρνηση προτίθεται να λάβει οποιαδήποτε μέτρα και προσωπικά δεν έχω λόγους να αμφιβάλω για την αναφορά του ΥΕΘΑ στο Κοινοβούλιο. Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο σύνθημα πραγματικά δεν νομίζω ότι μπορεί να αξιολογηθεί ως αλυτρωτικό.
Εκείνο που φοβάμαι και θεωρώ απολύτως απαράδεκτο είναι ότι όλο το εμμονικό μένος των υποστηρικτών της Συμφωνίας των Πρεσπών έχει στραφεί κατά του γνωστού εμβατηρίου «Μακεδονία ξακουστή», το οποίο κυβερνητικοί και πολιτειακοί παράγοντες προσπαθούν με διαταγές, κραυγές και απειλές να απαγορεύσουν και να εξαλείψουν από την ιστορική μνήμη του λαού μας και από τις παραδόσεις των ΕΔ.
Έτσι από μόνοι τους συμβάλλουν στο να καταστήσουν το εμβατήριο αυτό σύμβολο της αντίδρασης κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ανεξάρτητα από αυτό για ακόμα μία φορά, αποδεικνύεται το πόσο τραγικά ανιστόρητοι είναι, καθώς η όλη τους προσπάθεια εδράζεται σε λάθος βάσεις.
Το εμβατήριο αυτό γράφτηκε από άγνωστο συνθέτη για να υμνήσει τη νίκη του Ελληνικού Στρατού στους Βαλκανικούς πολέμους και είναι ύμνος σ’ αυτούς που πολέμησαν και έδωσαν την ζωή τους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας που ήταν και το μεγαλύτερο τρόπαιο του πολέμου. Μάλιστα ο τρίτος στίχος, «που έδιωξες τους βάρβαρους», αρχικά ήταν «που έδιωξες τους Βούλγαρους».
Προφανώς άλλαξε, για λόγους πολιτικής ορθότητας όταν εξομαλύνθηκαν οι σχέσεις μας με τη Βουλγαρία στη δεκαετία του 1980. Σωστά έγραφε για τους Βούλγαρους, γιατί αυτούς αναχαιτίσαμε κατά τον Μακεδονικό αγώνα και αυτούς νικήσαμε στο Β´ Βαλκανικό Πόλεμο.
Είναι γνωστό και ιστορικά αποδεκτό. Και αυτό το ξέρουν και το ομολογούν και οι ίδιοι οι Βούλγαροι. Σωστά έγινε και η αντικατάσταση της λέξης «Βούλγαροι» με το «βάρβαροι» για λόγους καλής γειτονίας και πολιτικής ορθότητος.
Πλέον, σε κανένα σημείο τους οι στίχοι απειλούν ή προσβάλουν οποιοδήποτε εκ των γειτονικών κρατών ούτε εκφράζουν αλυτρωτική επιθετικότητα. Εκτός και αν αποφασίσαμε να τους παραχωρήσουμε και το ότι εμείς «είμαστε του Αλεξάνδρου η χώρα» ή ότι η δική μας Μακεδονία «είναι και θα είναι ελληνική, Ελλήνων το καμάρι».
Υπάρχει κάποιο λάθος σ’ αυτούς τους στίχους; Εγώ τουλάχιστον δεν το βλέπω.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις επιθέσεις και τις απαγορεύσεις του εμβατηρίου. Είναι ως ιδέα μεγαλύτερο και πιο καταξιωμένο από καθετί το οποίο οι οργίλοι υποστηρικτές της Συμφωνίας των Πρεσπών επιστρατεύουν.
Αυτοί που θέλουν να το απαγορεύσουν απλώς αγνοούν ηθελημένα ή αθέλητα την ιστορία της χώρας μας. Ίσως εκεί να οφείλεται και η υποστήριξή τους στην ενδοτική αυτή συμφωνία. Ανεξάρτητα πάντως από το αν είναι αδαείς, ανιστόρητοι, νεοκομμουνιστές, διεθνιστές ή απλώς παραπλανήθηκαν από την ανόητη επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ περί αναβάθμισης του ρόλου ή προσέλκυσης επενδύσεων στη Μακεδονία, το εμβατήριο δεν τους φταίει σε τίποτα.
Δεν είναι στοιχείο της διαμάχης και δεν πρέπει να γίνει τέτοιο. Οι ηγεσίες των Ένοπλων Δυνάμεων και ο ΥΕΘΑ που προέρχεται από τις τάξεις μας οφείλουν να το γνωρίζουν και να το διαφυλάξουν.
Η διατήρηση και η συνέχιση της ιστορίας και της παράδοσής μας είναι μεγαλύτερο θέμα από την διαφωνία μας για μια ενδοτική Συμφωνία. Το εμβατήριο γράφτηκε για να εξυμνήσει τους νεκρούς και ζωντανούς ήρωές μας και είναι τμήμα της παράδοσής μας. Και λαός και Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς παράδοση και ιστορία είναι καταδικασμένες.
Παρακάτω παραθέτω και τις πέντε στροφές του εμβατηρίου. Εμένα δεν μου φαίνονται ούτε αλυτρωτικές, ούτε εχθρικές. Δοξάζουν τους ήρωές μας και αυτό δεν μπορούν να μας το στερήσουν.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ
Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
που έδιωξες τους βάρβαρους
κι ελεύθερη είσαι τώρα.
Είσαι και θα 'σαι ελληνική
Ελλήνων το καμάρι
κι εμείς τα Ελληνόπουλα
σου πλέκουμε στεφάνι.
Το διαμαντένιο στέμμα σου
για βάλε στο κεφάλι,
για να φανεί η δόξα σου,
Μακεδονία, πάλι.
Οι Μακεδόνες δε μπορούν
να ζούνε σκλαβωμένοι,
όλα και αν τα χάσουνε,
η λευτεριά τους μένει.
Μακεδονόπουλα μικρά,
χορέψατε και χαρείτε,
γιατί στην ομορφότερη
πατρίδα τώρα ζείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.