Η μάνα μου -ώρα της καλή εκεί που είναι- θρήσκα και όχι θρησκόληπτη, αιρετική αιρετικότατη, αν και χριστιανή, είχε μια δική της παροιμία που την έλεγε σε κάποιον που ζούσε ή υποστήριζε κάτι εν πλήρη αγνοία και συγχύσει, “Ζήτω τ’ Αϊλιά, ζήτω τα γυαλιά”. Που σημαίνει σ’ αυτόν που την απευθύνει κάποιος, δεν ξέρει τι του γίνεται, και μπορεί να ζητωκραυγάζει εξισώνοντας στην άγνοια και την παραζάλη του, τόσο για την γιορτή του προφήτη Ηλία, όσο και για το άσχετο και ακραίο αντίθετο γυαλί, σε οποιαδήποτε μορφή. Δηλαδή, ένα κομμάτι γυαλί, είναι το ίδιο με τον προφήτη Ηλία.
Κάτι τέτοιο λοιπόν, συμβαίνει και με την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Που γιόρτασαν σύσσωμοι οι χριστιανοί σήμερα.
Οι Έλληνες το πρώτον και χριστιανοί το δεύτερον. Αυτοί που πήγαν στην εκκλησία, οι “τράγοι” τους έδωσαν παραμάσχαλα και από μια εικόνα ή ένα μανουάλι, καντήλι, τα οποία άρχισαν να τρέχουν λάφυρα στα σοκάκια και τις πλατείες “εικονίσματα”, γιορτάζοντας έτσι και την περιβόητη αναστύλωση των εικόνων στην εποχή του Βυζαντίου, της εικονομαχίας-εικονολατρίας.
 |
| Αυτός είναι ο αιμοσταγής αυτοκρά- τορας, εδραιωτής στην ουσία του χριστιανισμού. |
Σήμερα σε όλες τις Ελληνικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και τις άλλες ορθόδοξες, άλλων λαών που υπάρχουν, διαβάστηκαν από όλους τους τράγους της Ορθοδοξίας αναθεματισμοί και κατάρες στο αρχαίο Ελληνικό πνεύμα αθάνατο και τον Ελληνισμό, τους Έλληνες, αυτούς που δημιούργησαν την πνευματική εξέλιξη και έφεραν τον άνθρωπο στην σημερινή του κατάσταση, δεν τον άφησαν να ζει στον μαύρο δογματικό και χριστιανικό μεταφυσικό μεσαίωνα που του υπόσχονταν οι "ιερείς", τέτοιες κατάρες και τέτοιο αβυσσαλέο μίσος, που αν το καλοσκεφτεί κάποιος, όμοιο ή ισότιμο σε άλλες περιπτώσεις της κοινωνικής ζωής, δεν υπάρχει!
Το πιο σχιζοφρενικό, όμως, στην υπόθεση των γεγονότων εκείνων, είναι ότι η “νίκη" των εικονολατρών χαιρετίστηκε και σαν νίκη έναντι όλων των Ελλήνων... ειδωλολατρών, παρά το ότι οι ίδιοι κρατούσαν ένα κομμάτι ξύλο στα χέρια τους σφιχτά -πρωτόγονη μορφή ακόμα και τέχνης, ξόανο- το οποίο λάτρευαν ή πίστευαν, ότι θα τους σώσει από πάσα βασκανία και πάσα μαλακία!Σας δίνουμε παρακάτω τις κατάρες των Ορθοδόξων Ελλήνων χριστιανών προς τους... εαυτούς των, όπως ακριβώς έλεγε η καημένη η μάνα μου, “Ζήτω τ’ Αϊλιά, ζήτω τα γυαλιά”!
ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα (γ’)».
Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΉΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ!
Τρεις φορές Ανάθεμα δηλαδή, στους Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.α.
 |
| Σατανική φάτσα και απο- κρουστική. |
«Tοις την μωράν των έξωθεν (=Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, η και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα (γ’)».
Μετάφραση:
Σε όσους προτιμούν τη λεγόμενη σοφία των εκτός χριστιανισμού ΕΛΛΗΝΩΝ την ανόητη και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται ότι υπάρχει μετεμψύχωση ή ότι οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται όπως τα άλογα ζώα και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και εξαιτίας αυτών των ιδεών τους αθετούν την ανάσταση, την κρίση [κατά τη δευτέρα παρουσία] και την τελική ανταπόδοση σύμφωνα με όσα έπραξε στη ζωή του ο καθένας, ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ!
ΤΡΙΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλότριοι της καθολικής εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισι κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα (α’)».
Μετάφραση:
Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των ΕΛΛΗΝΩΝ και οι πρωτοστάτες στις αιρέσεις, στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τους επέβαλαν ανάθεμα, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, καθώς πλεόνασαν τα ψεύτικα και βρόμικα λόγια τους και εδώ και στη μέλλουσα κρίση, και σε κείνους που είναι ευσεβείς και ορθόδοξοι αλλά αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, ΑΝΑΘΕΜΑ!
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε έτερους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταϊς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα (α’)».
Μετάφραση:
Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των Ελλήνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και επιμένουν να παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και να τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ΑΝΆΘΕΜΑ!
ΠΕΜΠΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ’ εαυτών και την καθ’ ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τάς πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατο την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον τον Δημιουργού, τον από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξ-ουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα (α’)».
Μετάφραση:
Σε όσους με δική τους πρωτοβουλία, μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, διαστρεβλώνουν τα της δημιουργίας του ανθρώπου και δέχονται ως αληθινές τις ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως Ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, ΑΝΆΘΕΜΑ!
ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα., ότι τε προύπαρξις εστί των ψυχών, και ουκ εκ τον μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, οτι τέλος εστί της κολάσεως η αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ό Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν οτι και η κόλασις ατελεύτητος και ή βασιλεία αΐδιος, διά δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένοις γινομένοις ανάθεμα (γ’)».
Μετάφραση:
Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των ΕΛΛΗΝΩΝ, και ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία τα πάντα και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταργηθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός μας δίδαξε ως αιώνια και ακατάλυτη, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη, ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ!
ΕΒΔΟΜΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Έτι, τοις φρονούσι και λέγουσι κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυπόστατου θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως και αυτήν την θείαν ονσίαν αναγκαξομένοις δοξάζειν. Κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν άκτιστον δέ, άκτιστον χαρακτηρίζει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις θείαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις, μη ομολογοϋσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας, και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυ-πόστατου θεότητος ανάθεμα (γ’)».
Μετάφραση:
Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι θεία ουσία είναι χωρίς άλλο εκ των υστέρων δημιουργημένη· γιατί αν εκ των υστέρων δημιουργημένη ενέργεια κατά τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και η φύση. Αυτή όμως είναι άκτιστη, θα τη χαρακτηρίσει κανείς άκτιστη ουσία και εξ αυτού του λόγου και όσοι ζουν με την καθαρή και αμόλυντη χριστιανική πίστη κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων. ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ! ΑΝΆΘΕΜΑ!
Να σημειωθεί ότι σε κάθε ανάγνωση-αναφώνηση του τράγου στην εκκλησιά, ΑΝΆΘΕΜΑ,το εκκλησίασμα, ή άλλως και ποίμνιο, κοπάδι, οι Έλληνες δηλαδή, έπρεπε να επαναλάβουν τρεις φορές στεντορία τη φωνή προς τους... εαυτούς τους, ΑΝΆΘΕΜΑ!
Η σχιζοφρένεια σ' όλο της το μεγαλείο!
Ακόμα:
Από την «Παρακλητική» ανθελληνικότατο τροπάριο και ένας μακαρισμός.
Το τροπάριο: «Ναούς ειδώλων (=ελληνικούς) καθείλετε αθλούντες, και εαυτούς της Τριάδος θείους ναούς εδομήσασθε, αθλοφόροι κυρίου αγγέλων συνόμιλοι».
Ο μακαρισμός: «Οι καλάμω του Σταυρού, εκ του βυθού της αγνωσίας τους λαούς αναγαγόντες Απόστολοι, την των Ελλήνων πλάνην απεμειώσατε από της γης, απλανείς σωτήρες γενόμενοι των πιστών, αληθώς όθεν μακαρίζεσθε».
Υπάρχει και πληθώρα άλλων τέτοιων μισερών αποσπασμάτων και θέσεων της, κατά τα άλλα, ελληνικής ορθοδόξου... πίστεως και εκκλησίας, τα οποία δεν είναι του παρόντος, αλλά και τόσα πολλά, που είναι αδύνατο να τα καταχωρήσουμε εδώ.
Θα κλείσουμε για τη μεγάλη και μιαρή αυτή γιορτή για το γένος των Ελλήνων, του χριστιανισμού, με τη θυσία των 154.000 “Εθνικών”....
(Ελλήνων, η λέξη “εθνικός” ήταν και δηλωτικό ταυτότητος, έθνους, ιθαγένειας). Σφαγιασθέντων στον Ιππόδρομο Θεσσαλονίκης...
(Άρχιζε από την Καμάρα και τελείωνε στην οδό Μητροπόλεως νότια, ο γράφων θυμάται ερείπιά του στην αφετηρία, εκεί που τώρα είναι η εθνική τράπεζα, και πιο κάτω, προς την Πλατεία Ιπποδρομίου, ή εν πάση περιπτώσει, αυτό που λέγεται Πλατεία Ιπποδρομίου).
Από τον κακούργο και αιμοσταγή εκείνον Ίβηρα αυτοκράτορα Θεοδόσιο, τον οποίο η γεμάτη συγνώμη ελεημοσύνη και μεγαλοσύνη της χριστιανοσύνης, γι’ αυτή του την πράξη τον ονόμασε “μέγα”(!), και τον τιμά, κακούργο και παράφρονα όντας, ως Άγιο!
Το βιογραφικό του Σατανικού Θεοδοσίου
Φλάβιος Θεοδόσιος (Flavius Theodosius) γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 347 στην Καύκα (σημερινή Κόκα) της Ισπανίας.
[Σ.σ.σ.: Καμία σχέση με Ελλάδα και Έλληνες].
Ήταν γιος του περίφημου Ρωμαίου στρατηγού Θεοδοσίου και κοντά στον πατέρα του έμαθε τη στρατιωτική τέχνη.
Στις 19 Ιανουαρίου 379 ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του Ανατολικού Ρωμαϊκοϋ Κράτους, με αρχική πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με το Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β’ έως το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β’ και από το 392 και μετά με συναυτοκράτορα τον γιο του Αρκάδιο. Παρά την περιορισμένη μόρφωσή του...
(Σ.σ.: Ένα αμόρφωτο ντογάνι ήταν ο κύριος).
Είχε εξαιρετικές διοικητικές ικανότητες, ενώ παρά τα στρατιωτικά του προσόντα, δεν συμπαθούσε τον πόλεμο και τον θεωρούσε αμαρτία.
Στη Θεσσαλονίκη, έδειξε απάνθρωπη, ζωώδη σκληρότητα, όταν διέταξε τη γενική σφαγή του πληθυσμού στον ιππόδρομο της πόλης (390), περίπου 154.000 Ελλήνων κατοίκων.
Για την πράξη του αυτή μετανόησε.
(Σ.σ.: μετάνοια, η απύθμενη βλακεία της χριστιανικής θρησκείας).
Ύστερα από την άρνηση του αρχιεπισκόπου Μεδιολάνων (Μιλάνου) Αμβροσίου, να δεχτεί την είσοδό του στην εκκλησιά και να τον... κοινωνήσει.
Βαπτίστηκε χριστιανός από τον σατανικό επίσκοπο Θεσσαλονίκης, Ασχόλιο.
Ο Θεοδόσιος υποστήριξε και καθιέρωσε τον χριστιανισμό ως υποχρεωτική και επίσημη θρησκεία του κράτους.
Καταδίωξε τους ειδωλολάτρες, δήμευσε τις περιουσίες τους, κατήργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες (394), έκλεισε αρχαία ιερά και κατεδάφισε αρχαίους ναούς.
[Σ.σ.σ.: Τόσο θεάρεστα και χριστιανικά πράγματα έκανε ο κύριος!..]
Έκανε δύο γάμους, Το 376 με τη Λαϊλία Φλακίλα, από την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Ονώριο, τον Αρκάδιο και την Πουλχερία, μετά τον θάνατό της παντρεύτηκε τη Γάλλα, αδελφή του Ουαλεντινιανού από την οποία απέκτησε μία κόρη, τη Γάλλα Πλακιδία.
Πέθανε (τα κακάρωσε) στο Μεδιόλανο (Μιλάνο) στις 17 Ιανουαρίου 395, σε ηλικία 48 ετών.
[Σ.σ.σ.: Ήταν τόσο θεάρεστες οι πράξεις του και ο βίος του, που ο Κύριός του τον ανακάλεσε της ζωής νωρίς, φοβούμενος πιθανώς μην κάνει... κι άλλες!].
Ο Θεοδόσιος υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της ενιαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Από τον θάνατο αυτού του σατανικού κακούργου χριστιανού, αρχίζει και η ανατολή της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η οποία εδραιώνεται επί Ιουστινιανού.
Η Εκκλησία τιμά την, αλήστου μνήμης, αφεντομουτσουνάρα του, κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου.
[Σ.σ.σ.:Στις 17 Ιανουαρίου όλοι οι τράγοι της Ορθοδοξίας, προσεύχονται γι’ αυτόν τον κακούργο ανάπαυση και συγχώρεση ψυχής. Προσωπικά, αν είχα όνομα “Θεοδόσιος” (αυτός που δίνει θεό!), θα το άλλαζα αμέσως].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.