Αλλά και των λοιπών, Θανάση Βάλλα στο λαούτο, Πέτρο Παπαγεωργίου στα κρουστά, και Κώστα Τζίμα φιλική συμμετοχή στο τραγούδι.
Σε μια ζεστή και κατάμεστη αίθουσα “Αιμίλιος Ριάδης” στο “ΜΜΘ” κτίριο Μ2, ο γερο (πλέον) Πετρολούκας Χαλκιάς σαφώς καταβεβλημένος και από τον, πριν 1-1,5 χρόνο, χαμό του γιου του, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και έκανε τον νεαρό Βασίλη Κώστα, πολυτάλαντο εξαίρετο και πολλά υποσχόμενα νέο, άριστα σολίστ στο ηπειρώτικο λαούτο, να τον κοιτάζει με δέος σε όλη την παράσταση, σαν να ήθελε να μάθει αν είναι καλά, μην του πάθει τίποτα, ή ήθελε κάτι.
Προσωπικά, είχα να δω τέτοια παράσταση-συναυλία δημοτικής μας μουσικής χρόνια, για να μην πω πως δεν θυμάμαι να είδα κάτι παρόμοιο, και σ’ όλη μου την ζωή!
Ότι και να γράψει κανείς γι’ αυτόν ογκόλιθο της δημοτικής μας μουσικής θα είναι πολύ λίγο, το ίδιο και για τον ανερχόμενο “μαθητή” του Βασίλη Κώστα, αν και οι δυο τους συναντήθηκαν μόλις πριν από δυο-τρία χρόνια στην Αμερική (ΗΠΑ).
Ισάξιοι στο λαούτο και ο Θανάσης Βάλλας με τον Πέτρο Παπαγεωργίου στα κρουστά, ενώ η φωνή του Κώστα Τζίμα στο τραγούδι, μας ταξίδεψε όλους στα Ηπειρώτικα βουνά και τα ανεπανάληπτα μοιρολόγια, χωρίς μέχρι και την τελευταία στιγμή να κουράσει κανέναν το πρόγραμμα, οι περισσότεροι από μας καθηλωμένοι κυριολεκτικά στις καρέκλες μας, μετά από τρεις (3) παρά κάτι ώρες, περιμέναμε κι άλλο!
Αν γράψουμε ότι στο “ΜΜΘ” αυτή η παράσταση ήταν από τις σπάνιες, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή. Και, σίγουρα στο χειμερινό του πρόγραμμα έως τον Ιούνιο που τελειώνει, θα βρίσκεται μέσα στις τρεις πρώτες.
Σε μια ζεστή και κατάμεστη αίθουσα “Αιμίλιος Ριάδης” στο “ΜΜΘ” κτίριο Μ2, ο γερο (πλέον) Πετρολούκας Χαλκιάς σαφώς καταβεβλημένος και από τον, πριν 1-1,5 χρόνο, χαμό του γιου του, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και έκανε τον νεαρό Βασίλη Κώστα, πολυτάλαντο εξαίρετο και πολλά υποσχόμενα νέο, άριστα σολίστ στο ηπειρώτικο λαούτο, να τον κοιτάζει με δέος σε όλη την παράσταση, σαν να ήθελε να μάθει αν είναι καλά, μην του πάθει τίποτα, ή ήθελε κάτι.
Προσωπικά, είχα να δω τέτοια παράσταση-συναυλία δημοτικής μας μουσικής χρόνια, για να μην πω πως δεν θυμάμαι να είδα κάτι παρόμοιο, και σ’ όλη μου την ζωή!
Ότι και να γράψει κανείς γι’ αυτόν ογκόλιθο της δημοτικής μας μουσικής θα είναι πολύ λίγο, το ίδιο και για τον ανερχόμενο “μαθητή” του Βασίλη Κώστα, αν και οι δυο τους συναντήθηκαν μόλις πριν από δυο-τρία χρόνια στην Αμερική (ΗΠΑ).
Ισάξιοι στο λαούτο και ο Θανάσης Βάλλας με τον Πέτρο Παπαγεωργίου στα κρουστά, ενώ η φωνή του Κώστα Τζίμα στο τραγούδι, μας ταξίδεψε όλους στα Ηπειρώτικα βουνά και τα ανεπανάληπτα μοιρολόγια, χωρίς μέχρι και την τελευταία στιγμή να κουράσει κανέναν το πρόγραμμα, οι περισσότεροι από μας καθηλωμένοι κυριολεκτικά στις καρέκλες μας, μετά από τρεις (3) παρά κάτι ώρες, περιμέναμε κι άλλο!
Αν γράψουμε ότι στο “ΜΜΘ” αυτή η παράσταση ήταν από τις σπάνιες, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή. Και, σίγουρα στο χειμερινό του πρόγραμμα έως τον Ιούνιο που τελειώνει, θα βρίσκεται μέσα στις τρεις πρώτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.